اَک اَک ۾ آ رنگُ اَلستي
سَچل!تنھنجي سَرمستيءَ ۾
گيڙو مڌُ جي مَستي آھي
ديواني جو خواب درازا
بي خود ساري بَستي آھي
تنھنجا خيال خُماريل آھن
تنھنجي ڪَوتا آ مڌُ ماتي
لفظ وَڄن ٿا گُهنگهرو جھڙا
سِٽ سٽ اَلفي آھي پاتي
تو وٽ سچ مَٿاھون آھي
تو وٽ اُوچو آ انسانُ
ڳالهه ڪئي تو اَنالحق جي
حق سدائين ماڻيو مانُ
شاھ، سچل، ساميءَ جي ڌرتي
جنھن ۾ پريم ڪيا پَرڻام
اُن جو آ ايمان اَمن ۾
گيڙو گيڙو تنھن جا گام
عشق اُتانھُون تو وٽ سَچل!
تنھنجي مُرڪ مُحبت واري
صُوفي تنھنجي سنڌ سموري
حق موجود چَوي ٿي ساري
تو وٽ مام سَدا منصُوري
توتي رنگُ لَٿو الھامي
تو ۾ نعرا نِينھن ھڻي ٿو
عشق ڏئي ٿو روز سلامي
تنھنجي آڳنڌ تي ديوانا
گيڙو گيڙو جام پيئن ٿا
تو وٽ اوٽ ادب جي اُوچي
مار نغاري چوٽ جيئن ٿا
مي رقصم آ ديس درازي
اَک اَک ۾ آ رنگُ اَلستي
کيپ کِڙيا ھِن خُوب مَدامي
"لا"۾ نيٺ لَڌيسين ھَستي
ڪڏھن من ھي ماڪوڙي آ
ڪڏھن ڪيھر شينھن لڳي ٿو
تنھنجي رنگ ۾ روح رَچيل آ
ڇا ته نِڪورو نِينھن لڳي ٿو
*