سنڌو توکان سوالي آ
سنڌوءَ جي سينڌ ۾ واري
اکين ۾ اُڃَ هيڪاندي
دُنگيءَ جي دانھن دل ڏاري
مَڇي ٿي ريت ۾ ماندي
مُھاڻي مُرڪَ ۾ صحرا
ڏُڪر ٿو مُک تي ڏَهڪي
چُڳن ٿا لُڙڪَ ئي چھرا
پئي ڄِڀ وات ۾ ڦَٿڪي
پَنجئي درياهه تو پيتا
ڇَھون سنڌو وَئين ڏوگهي
مُقيد سنڌ جي سيتا
ڪئي راوڻ! تنهنجي دوکي
وَهي درياهه ۾ واري
سَڙي ٿي اُڃَ ڪنارن تي
وڍيل ٻيلا سُڪل ٽاري
لَٿي پَڻ ڇَڻ نظارن تي
ڪَنڌين کي رُڃَ پئي رَڙڪي
دريا جو پيٽ خالي آ
پَتڻ تي بُک پئي ڦَٿڪي
سنڌو توکان سَوالي آ
*