آزاديءَ جي مومل ماڻي اينداسين
توڏي سڀئي سينا تاڻي اينداسين
گهوٽي گهوٽي ٿڪجي پوندين تون آخر
گَجندي پاڻ سدائين گهاڻي اينداسين
ويڙھ وَطن جي وڙهڻي آهي ويريءَ سان
ڪُڏندي کَرڙي!تنھنجي ڀاڻي اينداسين
تنھنجون زنجيرون ۽ ورديون لَرزائي
ڀونءِ سڄي ڀونچالي ٿاڻي اينداسين
ڪيٽي بندر، ڳاڙهو، جاتي، سامارو
گهوڙا ٻاري، کارو ڇاڻي اينداسين
ڪا به نه ڪاري ڪاڪ نه رهندي ڌرتيءَ تي
لال لھو ٿي لاک!لُڊاڻي اينداسين
تو مان سُرخ سَويرا ڦُٽندا اُونداهي!
ٽِم ٽِم ٽانڊاڻن جي ٽاڻي اينداسين
ڌرتي!تنھنجو سَڏ سَدا وَرنايو آ
باغي باغي ڀَڙڪي هاڻي اينداسين
*