ساگر
رُوپلي جو روح هو تو ۾ ميان!
تو ۾ ھيمونءَ جي ھئي حَشمت وڏي.
تون حَشوءَ جي خواب جي ھُئين ساڀيان.
تون ته ھوشوءَ جي ھُئين عَظمت وڏي.
سڏَ سيد جا ھُئين تون سَن مٿان.
تو ۾ ڏاھر جي ھئي ھَمت وڏي.
تو اندر ٽَڙڪاٽ ھا مَخدوم جيان.
ديس جي تو ۾ ھئي غيرت وڏي.
ڪھڙو ڪھڙو نانءُ مان توکي ڏيان.
تو ۾ دودي جي ھئي جُرئت وڏي.
(ساگر حنيف بُڙدي کي ڀيٽا)
*