فلسطين
اڃان ديس مَحمُود جو آ دُکي
غَزه تي رُڳو آ غَمن جي گهٽا
فلسطين جا پو به سُورج مُکي
نه اِسرائيل آڏو ڪڏهن ڀي جُهڪيا
هي بيت المُقدس جي ڳاڙهي مِٽي
ڍَڪيا اڄ فلسطين ڳاڙها لَٽا
ڏِسي اڄ شھيدن سان گهر، گهر گِهٽي
فَلڪ تان سِتارن جا ڳوڙها ٽِميا
گُلن جھڙا معصوم هي ٻارڙا
ٽِڙڻ کان اڳي اڄ وَيا سڀ ڇَڻِي
چِڪيا رَت ۾ چنڊ جا چارڙا
سِتارا وَطن ۾ ٿيا بي ڌَڻِي
فلسطين!تنھنجي اکين جي نَمِي
نَوان خواب آزاد پَيئي اُڻي
نه تو وَٽ شَھيدن جي ڪائِي ڪَمِي
سَڄي قوم گولين جا نَغما سُڻي
شَھيدن مَٿان چنڊ هو عيد جو
ڪَفن، ماتمي رات بڻجِي لَٿِي
قَبر تي ڏيئو، چنڊ اُمِيد جو
اَڃا ڀي آ خوابن جي روشن بَتِي
او مَحمُود! ڌرتيءَ جي گولي مَٿان
مِٽِي مَھڪِي تُنھنجِي فلسطين جي
گُلابن کي ٽِڙندو ڏِسان اُن مَنجهان
رهي ديس تنھنجي، جِي ڌَرتي سُکِي
*