وَڍِيَلَ ٿي وايُون ڪَري، ڪُٺَلِ ڪُوڪاري
ھُنَ پَنَ پنھنجا سارِيا، ھِيَ ھنجُون ھَڏَنِ لءِ ھاري.
لفظن جي معنيٰ :
وڍيل = اصل هنڌ کان جدا ڪيل
ڪٺل = وڇوڙي جي ماريل (سسئي)
ھڏن = پيارن، عزيزن، هوتن
تشريح : ڊاڪٽر نبي بخش بلوچ
وڻ مان وڍيل ٽاري (نڙ يا بانسري) لاتيون پيئي ڪري ۽ ھيءَ (سسئي قرب ۽ فراق ۾) ڪٺل دانھن مٿان دانھون پيئي ڪري. ھن نڙ/بانسري واري ٽاريءَ پنھنجا (اصلي) پن ياد ڪيا آھن ۽ ھيءَ (سسئي) وري ھوتن (محبوبن) کي ياد ڪري ڳوڙها پيئي ڳاڙي.
(ھن بيت جي خاص اھميت اھا آھي جو شاھ جي رسالي جو پھريون مڪمل نسخو جنھن کي ’گنج‘ چيو ويو ۽ جيڪو 1207 ھجريءَ ۾ يعني شاھ لطيف جي وفات کان 45 سال پوءِ لکيو ويو ۽ جيڪو سر سسئيءَ سان شروع ٿئي ٿو، ھيءُ ان جو پھريون بيت آھي، يعني شاھ جي ڪلام جي ابتدا ھن بيت سان ڪئي ويئي آھي)
انگريزي ترجمو : امينہ خميساڻي
The flute cut from trees, wails, the wounded one cries,
This one recollects its green shades, that one’s tears for her love rise.
پنجابي ترجمو: ڪرتار سنگهہ عرش
ونجهلی سسی دونویں رل کے رون دین دُہائی
اک رکھوں وڈھی تے دوجی بیٹھی ہوت گوائی
سرائيڪي ترجمہ : استاد لغاري
وَڍِيَلَ پَئِيۡ وايانۡ ڪَرٖي، ڪُٺَلۡ ڪُوۡڪارٖي،
اُونۡ پَنَ آپَڻٖي سارِئٖي، اٖي ھَنۡجُهونۡ هوۡتٖينۡ ڪاڻَ هارٖي.