پرتاب جا پنڌ
نيپال جي شھر کٽمنڊو جي علائقي ٿمل ۾ جڏهن هوٽل جي لائونج ۾ هن سان پھرئين ملاقات ٿي هئي تہ ان مھل هن جو وزن ڪافي گهڻو هيو. پر هاڻي هن پنھنجي صحت جو خيال ڪندي پنھنجو وزن گهڻي حد تائين گهٽائي ڇڏيو هو.
پرتاب سان جڏهن پنڌ ڪرڻ بابت گفتگو ٿي تہ هن ٻڌايو تہ هن جو والد بہ هر روز صبح جو ڪافي پنڌ ڪري ٿو. هو پنڌ کي عبادت سمجهي ٿو، پنڌ ئي هن جي زندگي آهي. هن جو والد اصولن جو پڪو ۽ مخلص انسان دوست ماڻھو آهي. هو گوشت واريون شيون بنھہ نہ واپرائيندو آهي. هن جو ناشتو انتھائي سادو ۽ تازو هوندو آهي. هو هڪ سچو وشنو آهي. جيتوڻيڪ منھنجي پرتاب جي والد سان ڪا بہ ملاقات ڪانھي پر دل جي خواهش ضرور آهي تہ اهڙي مرد مجاهد سان ضرور ملجي. زندگي رهي تہ هن سان ملاقات جو شرف حاصل ڪبو ۽ ڪچھريون ڪبيون.
سو ان ڪري ئي هو اسان سڀني کان پنڌ ۾ تڪڙو، چست، توانو ۽ همت وارو آهي. پرتاب ٻارن جيان ٽپا ڏيندي هليو پئي ۽ مون بہ هن جو نقل ڪندي ائين ڪيو، پر اهو مون لاءِ ڏاڍو ڏکيو هو. جيتوڻيڪ مان ڪجهہ ٻرانگهون مس کنيون هيون، پر ٿڪاوٽ نھوڙي وڌو هو. سو ائين ئي اڃان اڳتي، اڃان اڳتي، پنڌ ئي پنڌ، هل هلان، پاڻ کي آسرا ڏيندا تہ بوٽينڪ گارڊن گهڻو پري ناهي، ڪافي پري نڪري آيا هياسين. اسان کي بوٽينڪ گارڊن جي تلاش هئي. نيٺ آخر، اسان بہ هڻي هنڌ ڪيو ۽ اسان جي محنت رنگ لاتو، گوگل جي مدد سان اچي نباتاتي پارڪ کي ڳولھي ڪڍيوسين.
هي پارڪ جيترو خوبصورت هيو، اوترو ئي موهيندڙ پڻ هيو. مختلف قسمن جا وڏا ڊگها ڇانو وارا وڻ، خوبصورت قسمين قسمين گل، بھترين گهاٽي ڇٻر ۽ صاف و شفاف پيچرا، روڊ، رستا هن پارڪ/باغ جي سونھن ۽ سوڀيا ۾ اضافو ڪري رهيا هيا. ڦٽ پيري جي پاسي سان جيڪي بہ بجلي جا لوهي تنبو لڳل هيا، انھن تي ملائيشيا جا وڏا جهندا ڦڙڪي رهيا هيا. هن ڦٽ پاٿ جي ٻنھي پاسن کان وڏا وڏا وڻ ۽ وچ تي بھترين روڊ ماحول کي کنيو بيٺا هيا.