سفرناما

ملائيشيا جون محبتون

ھي سفرنامو اهڙي تہ دلچسپ ۽ بھترين انداز ۾ ضابطہ تحرير ۾ آندو ويو آهي جو پڙهندڙ کي ملائيشيا جي تاريخ، جاگرافي، ڪلچر، ٻولين، تھذيب، تمندن، سياست ۽ سماج متعلق بي بھا معلومات ۽ ڄاڻ مھيا ڪري ٿو. هن ڪتاب ۾ هر مضمون پڙهڻ کان پوءِ نئين ڄاڻ ملي ٿي. ھي سفرنامو ھڪ خوبصورت وڻندڙ ۽ معلومات جي خزاني سان سينگاريل حسين سفرنامو آهي. جنھن ۾ بلوچ صحبت پنھنجين حسين يادگيرين ۽ احساسن جي خوشبو سان گڏ ملائيشيا جا سڀئي حسين منظر اهڙي تہ بي مثال انداز ۾ ڪٺي ڪيا آهن، جيڪو اوهان کي پنھنجي جادو ۾ ائين جڪڙي ڇڏين ٿا جو اوهان ان کي هڪ ئي ساعت ۾ مڪمل ڪرڻ چاهيندو. ڪتاب جو اھم ترين موضوع اتان جا تاريخي ماڳ مڪان، موسم، گارڊن، رهڻي ڪھڻي، شھرن جو نظام، اتان جا مندر، مسجدون، سياستدان ۽ اتان جي ترقي آھي.

Title Cover of book Malaysia Joon Muhbatoon

وکري اسٽائيل جي ٽيڪسي ڊرائيور جا پاروٿا خيال

هي ٽيڪسي ڊرائيور وکري ٽائيپ جو عجيب ماڻھو هو. نہ پوڙهو هو، نہ جوان. هن جي مٿي تي ڪائو بواءِ واري اسٽائيل جي وڏي ڪيپ پاتل هئي. هن ڪلين شيون ڊرائيور جو انداز ئي نرالو هو. هن وٽ آئس ٽي Ice Tea سائيڊ ۾ سفيد رنگ جي ٿيلھي ۾ هئي، جنھن ۾ اسٽرا پيل هئي. پلاسٽڪ جي اسٽرا مان آئيس ٽي جون سرڪيون ڀريندو رهيو ۽ ساڳي وقت تي هو اسان سان گفتگو بہ ڪندو رهيو.
هن کان جڏهن پڇيو ويو تہ هو اسان کي هتان جي ڏوھہ جي باري ۾ ڪجهہ ٻڌائي. پھريائين تہ هو crime لفظ سمجهي ئي نہ پيو، پر جڏهن هو اسان جي ڳالھہ سمجهي ويو هو تہ هن ٻڌايو تہ هتي ڏوھہ نہ هئڻ جي برابر آهي. مطلب تہ ڏوھہ جو ريشو تمام گهٽ آهي. اسلامي ڪورٽون ڪم ڪري رهيون آهن ۽ هتي اسلامي قانون رائج آهي، پر اڄ جو ملائيشيا سيڪيولر ٿي ويو آهي. مون کي سيڪيولر قانون پسند نہ آهي.“ هن کي اها بہ خبر هئي تہ پاڪستان هڪڙو اسلامي ملڪ آهي ۽ اسان پاڪستاني آهيون.
هن ٻڌايو تہ،”مھاتيرمحمد ڪافي پوڙهو ٿي ويو آهي. هن وقت ملڪ جو موجوده پرائيم منسٽر انور ابراهيم آهي. پر هو مون کي پسند ناهي. جيتوڻيڪ هو مسلمان آهي. پر هو سيڪيولر آهي ۽ مون کي سيڪيولرازم قطئي پسند نہ آهي.“وکري اسٽائل جو هي ڊرائيور ڳالھہ ڳالھہ تي چپ تي آنڱر رکي اسان کي خاموش رهڻ جو چوي پيو.
پرتاب بہ هن جو مزاج سمجهي ويو هو، ان ڪري هن جي ئي اسٽائيل ۽ انداز ۾ هن سان گفتگو ڪري رهيو هو. هن سياست تي بہ پئي ڳالھايو تہ اتان جي حڪمرانن تي بہ. هن جي نظر ۾ لبرالازم سٺي شي نہ هئي.
هو ملائيشيا جي ايڏي تڪڙي خوشحالي ۽ آزاديءَ جو بنھہ قائل نہ هيو. مون کي لڳو تہ هي پاروٿن خيالن جو پوڙهو آهي ڇو تہ هن جي گفتگو مان اهو اندازو پئي ٿيو تہ هو اڄ جي جديد ملائيشيا جو مخالف آهي ۽ هو ان خيال جو آهي تہ اڄ جي ماڊرن ملائيشيا جو ماڻھو پراڻي دور ۾ رهي ۽ پراڻن خيالن جو هجي. جتي مذهبي ڪٽرپڻو هجي. اظھار جي آزادي ٺپ نہ هجي. ملائيت عروج تي هجي، بس رڳو مذهبي راڄ هجي هر پاسي. سڄي دنيا جا ماڻھو ملائيشيا گهمڻ اچن پيا. هن جي ترقي جو راز ئي هتان جي آزادي آهي. پر هن صاحب کي اها ڳالھہ پسند نہ هئي. افسوس!
هن سان ڪچھري جو مزو بہ اچي پيو تہ ٻئي پاسي وري هن جي پاروٿي سوچ تي ڏک بہ ٿئي پيو تہ جديد ملائيشيا دنيا سان ڪلھو ڪلھي سان ملائي هلي رهيو آهي، هن تمام گهڻي ترقي ڪئي آهي، پر هن قسم جا نہ سھو ماڻھو اڄ هنن جي ترقي جي راھہ ۾ رڪاوٽ بڻيل آهن. تقريبن مني ڪلاڪ جي ڊرائيو کان پوءِ هو اسان کي ”آرڪڊ هوٽل“ تائين کڻي آيو. هن کان ائين موڪلايوسين، جيئن مينھن کان ٽپڙ اندر ڪبا آهن.