Petronas Towers ٻہ جاڙا ڀائر
هن جو تعميري ڪم پھرئين مارچ 1993ع ۾ شروع ٿيو هو. هن جي اڏاوت ٻن ماهر انگريز سول انجنيئرن Thornton Tomasetti and Ranhill Bersekutu ڪئي آهي. جڏهن تہ هن جو معمارCesar Pelli آهي. سياحن لاءِ هن جي کلڻ جو وقت صبح جو 10 وڳي کان آهي رات جو دير تائين کليل رهي ٿو. هن جو فلور ايريا 395000 ميٽر اسڪوائر آهي. هن ۾ ٽوٽل 88 فلور، انڊرگرائونڊ سميت آهن.
هن جو ٽاپ فلور 375 ميٽر تي يعني (1230 ڦٽ) مشتمل آهي. هن جي تعمير تي 1.6 بلين ڊالرس جي لاڳت آئي آهي. هن جو تعميراتي ڪم پھرئين مارچ 1998ع ۾ مڪمل ٿي چڪو هو ۽ هن کي پھرئين آگسٽ 1999ع تي عام پبلڪ جي درشن لاءِ کوليو ويو. هي عمارت KLCC Kuala Lumpur city Center جي ملڪيت آهي.
هي ٻيئي جاڙا مينار ملائيشيا جي گادي واري هنڌ ڪولالمپر جي دل ۾ واقع آهن. هي 88 ماڙ جي بلنڊنگ دنيا جي جديد تعميرات جو شاهڪار آهي. هن جي 41 ۽ 42 ماڙ تي هڪڙي پل آهي،جيڪا هنن کي پاڻ ۾ ملائي ڳنڍي ڇڏي ٿي. جتان ماڻھو هڪڙي عمارت کان ٻي عمارت ۾ داخل ٿي سگهي ٿو. هنن ۾ ڪيترائي گهر آهن تہ ڪيترائي ڪاروباري مرڪز بہ. خاص ڪري هن ۾ تيل ۽ گيس جي ملٽي نيشنل ڪمپنين جا هيڊڪواٽرس بہ آهن.
ان کان علاوہ هن ۾ ڪولالمپر ڪنوينشن سينٽر ۽ سريا ڪي ايل سي سي جا شاپنگ مال بہ اچي وڃن ٿا. ان ڪري جيڪو بہ سياح هتي اچي ٿو ۽ ٽئون ٽاور (جاڙا مينار) نہ گهمي تہ سمجهو تہ هن جو ملائيشيا جو ٽوئرئي اجايو ويو.
ٽئن ٽاور ڏانھن سفر جاري هيو، پاڻ واڪ ڪندا، هلي رهيا هياسين. اسان کي ٽئن ٽاور سان گڏ ڪي ايل (ڪولالمپر) ٽاور پڻ ڏسڻو هو. پاڻ سٽي سينٽر جي وچان وچان، دڪانن کان ٿيندا، اڳتي وڌي رهيا هياسين. اسان سڀئي پنڌ و پنڌ گمھندا گهمندا، نيٺ پاڻ ٽئن ٽاور جي هيٺان وڏي، ڪشادي بادشاهي مسجد لاهور جي احاطي جيان کليل ميدان ۾ اچي نڪتاسين. جتي پاڻي جا ڦوهارا هلي رهيا هيا ۽ انھن جي وچ ۾ رستو ٺھيل هو. گهمندي ڦرندي، ٽاورن جي اڳيان بيھي هڪڙي گهري نظر انھن ٻن جاڙن اڀ سان ڳالھيون ڪندڙ مينارن تي وجهي سوچڻ لڳاسين تہ،”هن ملڪ جا حڪمران پنھنجي عوام ۽ ملڪ سان ڪيڏو نہ سچا آهن. هنن هي دنيا جا وڏا مينار ان ڪري ٺھرايا تہ دنيا جا ماڻھو هنن کي ڏسڻ هتي اچن ۽ هنن جي ملڪي ناڻي ۾ اضافو ٿئي.“ جڏهن تہ اسان پنھنجن ماڳن مڪانن جي بجيٽ ئي کائي چٽ ڪري ٿا وڃون. رڳو ڪاغذي ڪم، باقي موقعي واري جاءِ تي ڪاريءَ وارا ڪک. نہ روڊ، نہ ئي رستو. جڏهن پنھنجي گهر جا پنھنجا ئي ڀاتي دشمن ٿي وڃن تہ باقي ڌارين تي ڪھڙو ڏوھہ.
اسان ٿوري دير لاءِ انھن مزدورن، انجنيئرن جي محنت کي بہ سلام ڪندي، انھن کي ڀيٽا ڏني سين تہ اهي هٿ ڪيڏا عظيم آهن، جن هنن مينارن جي وجود کي ملائيشيا جي ڌرتي جو حصو بنايو. رات جو هي مينار ڪيڏو نہ مزو ڪن پيا. پاڻ جنھن رخ کان مينارن جو درشن ڪري رهيا هياسين، ان پاسي ماڻھن جي ايتري رش هئي جو پير رکڻ جي بہ جاءِ نہ هئي. پاڻ ان ڪشادي، ويڪري ميدان واري احاطي کي پار ڪري، پريان ڦوٽو پوانٽ تي پھچي، مينارن جي اڳيان اچي بيٺاسين. هتي ماڻھن جي اڃان بہ گهڻي رش هئي. مون کي لڳو تہ هي سياح ٽاور کي ڏسڻ گهٽ پر ٽاور جون ۽ ٽاور سان گڏ بيھي تصويرون ڪڍرائڻ جي شوق ۾ آيا آهن.
خاص ڪري گهڻائي انھن فيمليز جي هئي، جن سان ننڍڙا ٻارڙا گڏ هيا. جنھن پوائنٽ تان ٻنھي ٽاورن جي تصوير بھتر، سٺي ۽ مڪمل اچي پئي اتي اڳ ۾ ئي تمام گهڻي رش لڳل هئي.