آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

جيون جهاڳ اجهاڳ (حصو پھريون)

حميدسومري ساروڻين جي شروعات پنھنجي ڳوٺ بخش علي رند لڳ جوھي کئون ڪئي آھي.اتان کان ھلندو ڳوٺ جي يارن، استادن جي مار کان دادو ڪاليج تائين سفر ڪري ٿو. رفتاري، سياسي جدوجھد، جيل ياترا، دادو ڪاليج کان چانڊڪا تائين جي سفر ۾ يارن، دوستن، فنڪارن سان گڏ سياسي سرگرمين بابت ساروڻيون بيان ڪيون اٿس. ڪجهہ دوستن جا سوانحي خاڪا پڻ شامل ڪيا اٿس.

Title Cover of book Jewan Jhag Ujhag

9 آگسٽ 1980ع نظير عباسي جي شھادت

جڏھن آءُ چانڊڪا ۾ پھتس تہ پنھنجي ڪوشش سان ايس اين ايف جي دوستن کي ڳولڻ جي ڪوشش ڪيم ليڪن ان دوران ايس اين ايس ايف جي دوستن تي لٺ پئي لڳي ۽ منجهائن اڪثريت گم ھئي. 9 آگسٽ 1980ع تي نظير عباسي جي قتل جي خبر ڦاٽ ڦاڙي ٻاھر نڪتي جنھن خلاف احتجاج ڪندي جنرل باڊي جو اجلاس ٿيو جنھن ۾ پھريون ڀيرو ايس اين ايس ايف پاران اشوڪ چنچلاڻي کي خطاب ڪندي ٻڌو. جيئن جنرل باڊي ختم ٿي اشوڪ چنچلاڻي ڪيڏانھن کسڪي ويو۽ ان سان خواھش باوجود ملاقات نہ ٿي سگهي. ان دوران گهنشام پرڪاش روپوش ھيو. آخرڪار 7 فيبروري 1981ع ۾ منھنجو سنڌ نيشنل اسٽوڊنٽس فيڊريشن ( ايس اين ايس ايف“ جو ميمبر شپ فارم ڀريو ويو. انوقت ايس اين ايس ايف جي ڪم ڪار کي مظھر جوڻيجو ۽ سليم سومرو پئي ڏٺو. راڻيپور جو مظھر جوڻيجو اڳتي ھلي سکر ميڊيڪل ڪاليج جو وائيس پرنسپال ٿيو ۽ سليم سومرو فوج ۾ ھليو ويو. تنھن وقت ۾ ايس اين ايس ايف ۾ بخشعلي، آشوڪ چنچلاڻي، ميرمحمد شاھاڻي، شوڪت ڀيلار، حاجي خان منگي، گل محمد ناريجو، اشوڪ کيٽپال، پرسرام، ديپڪ، چوني لال سان مکا ميل ٿيو. انھن مان ڪافي ساٿي آخري سال ۾ ھيا کين آخري سال ۾ پڙھائي جو وزن بہ ھيو، انھي دوران ڊي ايس ايف ٺھڻ جو چوٻول بہ ھليو پئي ۽ سليم سومرو سميت ڪجهہ دوست ايس اين ايس ايف کي برقرار رھڻ جي حق ۾ ھيا.