هاسٽل جي ايم سيد ڪمرو نمبر هڪ
شايد انھي عرصي ۾ هن جي من اندر جي پيار اُڇل کاڌي. هو هندوستان پنھنجي ماسي سان ملڻ ۽ گهمڻ ويو. هندوستان جي ريل سسٽم جي ڏاڍي تعريف ڪيائين. سنيل گواسڪر هن جو پسنديدہ کلاڙي بڻيو ۽ هن جي وات مان ملتان انجي گلگشت ڪالوني اتان جو عبالرحمان خاڪواني ٻُڌڻ ۾ آيا ۽ ان گلگشت ڪالوني ۾ ڪا ”ڇن ڇنن ڇن“، بہ ڪٿي سندس دل ۾ اٽڪي پئي. ملتان هو شوق سان وڃڻ لڳو ليڪن هڪ دفعي ملتان واپسي تي هن جي مُک جون ريکائون ئي مختلف مليون. زور ڀرڻ تي چيائين ڪجهہ بہ ڪونہ ٿيو آهي ليڪن پوءِ روئڻھارڪو ٿي باسيائين تہ يار ملتان ۾ گهڻو ڪجهہ بدلجي ويساه گهاتي ۾ تبديل ٿي ويو آهي.