آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

جيون جهاڳ اجهاڳ (حصو پھريون)

حميدسومري ساروڻين جي شروعات پنھنجي ڳوٺ بخش علي رند لڳ جوھي کئون ڪئي آھي.اتان کان ھلندو ڳوٺ جي يارن، استادن جي مار کان دادو ڪاليج تائين سفر ڪري ٿو. رفتاري، سياسي جدوجھد، جيل ياترا، دادو ڪاليج کان چانڊڪا تائين جي سفر ۾ يارن، دوستن، فنڪارن سان گڏ سياسي سرگرمين بابت ساروڻيون بيان ڪيون اٿس. ڪجهہ دوستن جا سوانحي خاڪا پڻ شامل ڪيا اٿس.

Title Cover of book Jewan Jhag Ujhag

لاڙڪاڻي جو پارٽي سيل ۽ ادارا

توڙي جو پارٽي جو ڪم ڳجهو ھوندو ھيو، صرف اندازو ھوندو ھيو تہ ھي ساٿي پارٽي جي ڪنھن گروپ يا سيل ۾ ويھي ٿو. سڀ کان پھرين پارٽي ليول تي مون سان گهنشام پرڪاش سان رابطو رھيوليڪن انجي گرفتاري کانپو۽ لاڙڪاڻي ۾ پارٽي جي ڪم کي مير ٿيٻو ۽ رحيم بخش ڏسندا ھيا. آءُ جنھن سيل ۾ ويھندو ھيس انھي ۾ قادر ڪرد مزدور اڳواڻ، ساجن ميراڻي لاڙڪاڻي شھر جو سماجي اڳواڻ ۽ مجيب پيرزادو شاگرد اڳواڻ ھيا. ان وقت ۾ پارٽي جو ڪم ٻلھڙيجي، شھدادڪوٽ، اوستا محمد، باڊھ، ڏوڪري تائين ھيو. پارٽي جي انھي ڪم جو مرڪز لاڙڪاڻو ھيو انڪري گلاب پيرزادو، عرس سيلرو، وھاب پندراڻي، اسحاق مغيري، قادر ڪرد، مومن جمالي، علي محمد بروھي، حسن جوڻيجو پڻ منھنجي ڪمري تي ايندا رھندا ھيا ۽ مير ٿيٻو، رحيم بخش جعفري سان سندن رابطو رھندو ھيو. جن متعلق انوقت قياس اھو ھيو تہ اھي ساٿي بہ پارٽي جي مختلف ادارن ۾ ويھندا ھوندا. ائين چانڊڪا ۾ پڻ پارٽي جا گروپ سرگرم ھيا. آءُ پارٽي جي شاگرد جي سنڌ فريڪشن ۾ پڻ ويھندو ھيس جتي نہ صرف شاگرد محاذ جي ڪارڪردگي ۽ مستقبل جي پلاننگ ٺھندي ھئي بلڪہ پارٽي جي مجموعي ڪم ڪار تي پڻ ڳالھ ٻولھ ٿيندي ھئي. ڊگهي عرصي کانپوءِ جڏھن ڄام ساقي آزاد ٿي عوامي رابطہ مھم تي 1987ع ۾ لاڙڪاڻي پھتو تہ جناح باغ ۾ شاندار جلسو ٿيو جنھن ۾ ڪميونسٽ پارٽي پاڻ کي اوپن ڪرڻ جو اعلان ڪيو . اھو جلسو عوام جي سماج جي مختلف پرتن اندر پارٽي جي رسائي جو اھم اظھار ھيو ليڪن بدقسمتي سان پارٽي اندران اندران ٽوڙ ڦوڙ جو شڪار ٿي چڪي ھئي جنھن جو اثر 1986ع جي پارٽي سينٽرل ڪميٽي ۾ اقليت اڪثريت ۾ ڦوٽ جي صورت ۾ پارٽي ڪيڊر تائين پھچي چڪو ھيو.