گيتن ساڻ رچي وڃ
جيڏو اڄ اُڀامي پيو آ
لاٽ ڏيئي جي لهڪي لهڪي
وٽ وٿيون ٿي کامي پيو آ
هي جي منهنجا سڏ سڏِن ٿا
توکي مقتل ساري پيو ٿو
هي جو جر تي جاٽ بنيو آ
ٻيڙي ٻيهر تاري پيو ٿو
اولهه ڏي ڏس تارا ڪُن مان
وهنجي وهنجي نڪتا آهن
تن سان پنهنجا خواب سمورا
نکري نکري نڪتا آهن
هي ساز نه ٻيجل وارو آهي
پر هي ان کان نيارو آهي
آءُ ته توکي امرتا جي
سُرڪي ساهڙ پياريان ٿو مان
تو تي امرت هاريان ٿو مان
منهنجي گيتن ساڻ رچي وڃ
گھنگهرو پائي ڇيرون پائي
ڇم ڇم ٿي ڇمڪار هوا ۾
موتئي جيئن مهڪار هوا ۾