گھاٽ تي ناري
سا رنگ جي ڪاري هئي
پر هُن ۾ ايڏي ڪشش
جو ڇاڪ منهنجا ويا ڇُٽي
۽ تاڪ دل جا ويا ڌڏي
هوءَ ريت تي ڪنهن وڻ جيئن
وئي مينهن ۾ ڀِڄندي ايئن
جيئن ڪونڀٽن جي ٽار تي
بارش ڦڙا ٿي جرڪيا
۽ خواب منهنجا تڙڦيا
هوءَ روءِ ڌرتيءَ جي مٿان
ڄڻ اڻ لِکي تاريخ هئي
ها ڄڻ ته اهڙي چيخ هئي
جا روح صدين جو هئي
۽ ڄڻ ته ڪا خوشبو هئي
هوءَ روح گھايل وئي ڪري
پر موت ڀي ٿي ويو پري
هوءَ منهنجي گيتن ۾ رچي
هر روز مونسان ٿي ملي
۽ ساھ صدين جو لڳي
ٿي ذهن تي طاري وئي
جا گھاٽ تي ناري هئي
سا رنگ جي ڪاري هئي