زندگي اتاولي آ
موت جو حيات جي هر گھاٽ تي تاڙ ۾ آ
ساھ جي پڇاڙ ۾ آ
ماٺ سان آڪاس کان پيو ٿو تڪي
۽ صبر سناٽ ۾ ئي ٿو رهي
هر اٽل اويل تي ئي ٿو وسي ماڪ وانگي
زندگي ڇڏي ٿو ڇاڻي
روح ۾ نواڻ ڪائي ٿو رچي
ويل کان اڳي نه ڪڏهن ٿو اچي
زندگي مگر ڏسو ڪيئن بي صبر آ نه ڪيڏي . . . . !
منزلن جي تاڙ ۾ ٿي
پئي رُلي اجاڙ ۾ ٿي
هر ڪٺن اڄاڻ رستي تي هلي
ٿي ڊُڪي نٿي ڪٿي ڪنهن پل رُڪي
نيٺ ٿي ختم وڃي ٿي
روز نئون جنم وٺي ٿي
بي صبر روانگيءَ سان آ روان راھ تي جا
راھ ٿي وڃي وٺي پر موت ڏي
موت جو وڏي صبر سان زندگيءَ جي اچڻ جو
منتظر اڳي ئي آهي
ها مگر اُتي ئي آهي
حيات کي جتي آ کٽڻو
موت سان مگر آ ملڻو