اڃان ڇو سج نٿو اڀري، اڙي اوڀر ٻُڌائي تون،
نه ڪي تارن ڪتين اُڀ تي، ڪئي جھرمر ٻُڌائي تون.
سڄي نوڙت نماڻائي، وئي آخر ٻُڏي آ ڇا ؟
ڪٿي اڄ ناز نوريءَ جا، ڀلا ڪينجھر ٻُڌائي تون.
ٿڙيا جي پير منهنجا ها، سنڀالين تون ته ها خود کي،
سَٽي پَٽَ تي مليو ٿئي ڇا ؟ اڙِي ٺوڪر ٻُڌائي تون.
سڄو ڄاڻي پڇين پيو تون، ڀلا ڪيئن زندگي گذري ؟
چُرياسين ته به حڪم تنهنجو، اهو بهتر ٻُڌائي تون.
انڌيرو تو مٿان ايڏو، ڀلا غالب ٿيو ڇو آ ؟
ڪٿي آ سونهن تنهنجي او، سَکي ساجهر ٻُڌائي تون.