مونکي ڪوئي سڏ سڏي ٿو
قبرون قبرون ترخانن جون
ساموئيءَ مان سڏ اچن ٿا
چيخون ٿي ڄڻ طوفانن جون
مڪليءَ جي مينارن تي ڄڻ
لڙڪي پئي ٿي ڄڀ ڪپيل ڪا
آخوند صالح مرڪي پيو ۽
ننگر کي ڪا باھ لڳي آ
اڄ ڀي ڪوئي ڪُرڪو آهي
سڏ پويان ڪو سُڏڪو آهي
جيڪو مونکي روز ڇڪي ٿو
ٺٽي ۾ ڪو گھنڊ وڄي ٿو
اڄ ڀي ان جي بازارن ۾
سرمد جا ٿا سُڏڪا ڊوڙن
مڪليءِ جي ماٺارن ۾ ٿا
خاموشيءَ جا خيما ٽوڙِن
ڪا ئي صدا آ روز ڇڪي ٿي
مونکي پنهنجي اور ڇڪي ٿي
رات ٺري ٿي لوڪ سُمهي ٿو
مونکي ڪوئي سڏ سڏي ٿو
مڪليءَ جي ٽڪريءَ تان بيهي
مونکي ڪوئي سڏ سڏي ٿو.