مان به تِن سان ٿو وڃان
ڪنهن نديءَ جا ٻئي ڪپر ڄڻ
ڪونه هاڻي ٿا ملن
رات جاڳي ٿا ڏسن
واٽ ڪنهن راهگير جي جو
نيٺ لنگھڻو آ هتان
ڪو ته اچڻو آ هتان
جنهن مٿان
ڪونج جو ڪُرلاءُ ٿيندو
سج جو ڀي تاءُ ٿيندو
۽ گُلن جون بارشون ڀي
هُن مٿان ئي واربيون
ڪي صديون هاڪاربيون
هي رسيون گھوڙن سنديون
هي قافلا ويندا اڳيان
مان به تن سان ٿو وڃان
جي ازل کان ٿا اچن
ها ابد ڏي ٿا وڃن
تيستائين
گيت ڪي لکندو رهان
جي روح کي گرمائيندا پيا
۽ اُفق لهرائيندا پيا .