گوڙ جا گُڙندي هئي سا وئي ٻُڏي،
هي سمندر ڇو ڀلا سمهي رهيو . . . ؟
لهر ايڏا ڳاٽ اوچا ٿي کنيا،
شورِ ساگر ڇو ڀلا سمهي رهيو . . . ؟
رات جهاڳي باک ويجھي ٿي تڏهن،
سحر ساجھر ڇو ڀلا سمهي رهيو . . . ؟
ننڊ مان ڀڳوان جاڳي هو پيو،
پوءِ مندر ڇو ڀلا سمهي رهيو . . . ؟
رت ٿو آخوند صالح جو سڏي،
شهر ننگر ڇو ڀلا سمهي رهيو . . . ؟