حبش ڏانهن هجرت
حبش جي بادشاهه کي نجاشي چوندا آهن انهن مسلمانن کي پاڻ وٽ ڏاڍي امن و امان ۾ رهايو قريش کي جڏهن ان جي خبر پيئي ته انهن نجاشي وٽ پنهنجا سفير اماڻيا ته هي اسان جا ڏوهاري آهن انهن کي اسان جي حوالي ڪريو.بادشاهه مسلمانن کي گهرائي حال پڇيو،حضرت علي رضه جي ڀاءُ حضرت جعفرطيار رضه مسلمانن جي پاران هيءَ تقرير ڪئي:
”اي بادشاهه! اسين جاهل هئاسين بت پوڄيندا هئاسين مردار کائيندا هئاسين ڀاءُڀاءُ تي ظلم ڪندو هو ڏاڍو هيڻن کي کائي ويندو هو ايتري ۾ اسان ۾ هڪ شخص پيدا ٿيو جنهن جي بزرگي ،سچائي ۽ ايمانداري کان اسين واقف هئاسين هن اسان کي سچي دين جي دعوت ڏني ۽ ٻڌايو ته اسين بتن کي پوڄڻ ڇڏي ڏيون،سچ ڳالهايون ،ظلم تان هٿ کڻون ،يتيمن جو مال نه کائون ،پاڙيسرين کي آرام رسايون ،پاڪدامن زالن تي بدنامي جو ٽِڪو نه هڻون ،نماز پڙهون ،روزا رکون ،خيرات ڏيون.اسان انهيءَ شخص کي خدا جو پيغمبر مڃيو ۽ هن جي ڳالهين تي عمل ڪيو.انهيءَ ڏوهه جي ڪري اسان جي قوم اسانجي جان جي دشمن بنجي پيئي ۽اسانکي مجبور ٿي ڪري ته اسين هن کي ڇڏي اڳي واري گمراهي ۾رهون.“
نجاشي چيو اوهان جي پيغمبر تي جيڪو ڪلاملٿو آهي اهو ڪٿان کان پڙهو حضرت جعفر رضه سوره مريمجون ڪجهه آيتون پڙهيون نجاشيتي انهن جو ايترو اثر ٿيو جو هن جي اکين مان لڙڪ وهي پياپوءِ چيائين ”خدا جو قسم هي ڪلام۽ انجيل ٻئي هڪئي چراغ جو عڪس آهن“.اهو چئي قريش جي سفيرن کي چيائين ته اوهين موٽي وڃو آئون هنن مظلومن کي واپس ڪونه ڪندس.
مسلمانن جڏهن نجاشي جي اها مهرباني ڏٺي تهان کانپوءِ ٻيا به گهڻا مسلمان لڪي لڪي حبش ڏانهن هليا ويا،ايتريقدر جو انهن جو تعدا گهٽ وڌ ٽياسي ٿي ويو.