تنهنجا ڦهليل ٻانهون آهن
منهنجون روڪيل راهون آهن
رات، سيارو، وڻ ويڳاڻا
ڪوهيڙي جون ڪاهون آهن
ڪچين درن جي دروازن ڏانهن
کڄندڙ کوڙ نگاهون آهن
هن ڌرتيءَ جون ڪيئي نياڻيون
ظلم ڪيون بيواهون آهن
شهر سڄي جا ماڻهو گونگا
ديوارن جون دانهون آهن
شاعر! تنهنجا گيت دُکايل
اکر اکر ۾ آهون آهن.