نيروليءَ جو خُواب
هُن جو ٺاهيل ڪوئي اجرڪُ
شايد اوهان جي گھر به هُجي.
ڪُن ۾ اجرڪ ٻوڙيندي
هُن جا کهرا هَٿَ پڪا نيرا ٿي ويا آهن.
اُن لئه ڪيئي ڄاتل ماڻهو
هُن سان هٿ ملائڻ وقت ٿورو ڄڻُ گھٻرائن ٿا.
ساڪوڙيل ڪپڙي تي جڏهن
ڇينڀن سان هُو ڇُرَ ڪري ٿو
ڪپڙي کي ڪو نانءُ ملي ٿو.
موٽ ۾ ٿڪل نيڻن لئه
هڪڙي خُواب جي گھُر ڪري ٿو
نيروليءَ جو خواب به نيرو.
ڏک به ڇينڀن وانگر آهن
جيڪي هُن جي جيون ۾ آخر تائين رهڻا آهن
پوءِ به هو مايوس نه آهي
اجرڪ جي ڦُلڙيءَ وانگر
هُن جي ڌُنڌُلن خوابن ۾
آس جون اڇيون ڦُلڙيون آهن.