شاعري

سمنڊ جاڳي ٿو

ادل سومرو سنڌ جي مقبول شاعرن مان ۽ حاضر دور جي چوٽيء جي شاعرن مان آهي۔ سندس شاعريء جو هي ڪتاب ”سمنڊ جاڳي ٿو“ سندس لازوال غزلن، گيتن، بيتن ۽ وائين تي مشتمل آهي۔ ڪتاب جو مهاڳ سنڌ جي مهان شاعر شيخ اياز لکيو آهي۔ شيخ اياز لکي ٿو:
”ادل سومرو شاعر جي حيثيت ۾ به نئين دؤر جي شاعريءَ تي پنهنجو اثر وجھي چُڪو آهي. هن وقت تائين به هن جيڪي ڪُجھُه لکيو آهي اُن کي نظر انداز نٿو ڪري سگھجي. سندس تخليقون سنڌي ادب ۾ سٺو اضافو آهن. جن ماڻهن ۾ ڏات جو ڏيئو ٻرندو آهي ته اهي ترقيءَ جي راهه ۾ ٿيڙ ٿاٻا گھٽ کائيندا آهن. ۽ تمام تيزيءَ سان منزلون طيءِ ڪندا ويندا آهن. ادل جي شاعري به ٿوري عرصي ۾ حيرت انگيز ترقي ڪري چُڪي آهي. مونکي اميد آهي ته جي هو پنهنجي ذوق شوق سان شاعري جي تخليق ۽ ٻئي ادب جو مطالعو انهيءَ ساڳئي رفتار سان جاري رکندو ته ڪو وقت اهڙو ايندو جو هو سنڌ جي وڏن شاعرن ۾ شمار ٿيندو.“
  • 5.0/5.0
  • 2299
  • 1006
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book سمنڊ جاڳي ٿو
سنڌ سلامت پاران
ادل سومرو سنڌ جي مقبول شاعرن مان ۽ حاضر دور جي چوٽيء جي شاعرن مان آهي۔ سندس شاعريء جو هي ڪتاب ”سمنڊ جاڳي ٿو“ سندس لازوال غزلن، گيتن، بيتن ۽ وائين تي مشتمل آهي، جيڪو 1994ع ۾ ڇپيو۔ ڪتاب جو مهاڳ سنڌ جي مهان شاعر شيخ اياز لکيو آهي۔ شيخ اياز لکي ٿو:
”ادل سومرو شاعر جي حيثيت ۾ به نئين دؤر جي شاعريءَ تي پنهنجو اثر وجھي چُڪو آهي. هن وقت تائين به هن جيڪي ڪُجھُه لکيو آهي اُن کي نظر انداز نٿو ڪري سگھجي. سندس تخليقون سنڌي ادب ۾ سٺو اضافو آهن. جن ماڻهن ۾ ڏات جو ڏيئو ٻرندو آهي ته اهي ترقيءَ جي راهه ۾ ٿيڙ ٿاٻا گھٽ کائيندا آهن. ۽ تمام تيزيءَ سان منزلون طيءِ ڪندا ويندا آهن. ادل جي شاعري به ٿوري عرصي ۾ حيرت انگيز ترقي ڪري چُڪي آهي. مونکي اميد آهي ته جي هو پنهنجي ذوق شوق سان شاعري جي تخليق ۽ ٻئي ادب جو مطالعو انهيءَ ساڳئي رفتار سان جاري رکندو ته ڪو وقت اهڙو ايندو جو هو سنڌ جي وڏن شاعرن ۾ شمار ٿيندو.“
هن ڪتاب کي اِي بوڪ ايڊيشن ۾ محترم عبداللطيف انصاري پاران ڪمپوز ڪري سنڌي ادبي سنگت شاخ سٽي سکر جي ويب سائيٽ تي آندو ويو آهي۔ سندن ٿورائتا آهيون جو سافٽ ڪاپي سنڌ سلامت ڪتاب گهر لاءِ موڪلين.


[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام ڪتاب جو مطالعو ڪريو
سنڌ سلامت پاران

گذارش

مهاڳ : لهرون لهرون شاعري

جڳ هٿيارن جي ڇانوَ ۾

سڃ سڄي سڏڪو (ٿر جي ڏڪار کان مٿاثر ٿي لکيل)

انوکو آواز

آليون اکيون، مرڪ چپن تي

سونهن جا اجرن پکين ۾ ٿي رهي

ٻارڙا سڀ پاڻ ۾ خوش ٿي ڪُڏن

رستن تي ارمان پيا هن

ڏات جي مڙني ڏارن ۾

سڙيل گھر تي باک ڦُٽي آ

پنڇي ٽولي ساڳئي آهي

سرد جذبن ۾ ڇا رکيو آهي

تار تو ۾ مست سنڌو پيو وهي

ڄاڻ ته ڦهليو روشن واس

اڄُ ڇو جذبو ساڳيو ناهي!

اخبارون ڳالهائن ٿيون

شاهه هجان ها جيڪر آنءُ

جنهن کي سمجھي لوڪ تنهنجي ڪمتري

ڌرتيءَجا پوڄاري آهيون

ختم ٿي وڃي سا ڪهاڻي نه آهي

اسان کي سو سهڻا وساري نه ڇڏجو

بارودن کي ڳاري ٺاري

ڪيئن ڪيان مان توسان دوکو

گھڙيءَ لئه پنهنجو جوڀن پسائي

تنهنجا ڦهليل ٻانهون آهن

تنهنجي گھر جي ڀرسان آهيان

لفظن ۾ ٽهڪن جي خوشبو

ديس جي ڌرتي جڏهن آهي رُني

ديس جي ڌرتي جڏهن آهي رُني

چنڊ ستارا ڳائن ٿا

پيار وارو دورُ ٿو ڊوڙي پيو

لوڪ آڏو ڀل نه مونکي سار تون

منهنجو هي اندرُ ۽ سنڌُ

مون ٿي سمجھو سولي آهين

ڍنڍ اکڙين ۾ ٿيا، لُڙڪ تنهنجا ڪنول

ڪيڏا چرچا پيارن سان

گيت ـ نگر جو گسُ ٿي ڳولي

ڪئمپ، ڪرفيو ۽ چنڊ

دُکي ديس جي چانڊوڪي رات

هر ڏس ۾ هيڊاڻ آ ڇانيل

جوڀن رُت جا ڳاڙها خواب

شاعر گيت لکن ٿا

ٿڪل زندگي

ڌرتيءَ تي دوزخ

ڪڏهن نه کٽندڙ اوسيئڙو

هڪڙي ڪرڻي جي ڳولا

امن جا وٿاڻ ــ ڪُتُب خانا ۽ قبرستان

رانديڪا

نسخو

آدم جو اولاد

مايوسين کي موت به ايندو

رَتوڇاڻ راتِيُون

پٿر تي لکيل هڪ نظم

گيت گُناهگار نه هوندا آهن

شاعر

ڌرتيءَ تي گُلاب ته آخر ٽڙڻا آهن (هوشوءَ جي نالي)

سورج سامهون کوليءَ جو درُ

تنهنجي لاءِ آهن

بلڊ گُروپ

اُوندهه جي جھنگ ۾ گُم ٿيل روشني

وڇوڙي جو ڪارڻ

ملامت

بيماريون ۽ طبقا

وڇوڙي جي مند جي پهرين برسات

اباڻي شهر ۾ اجنبي

خوابن جو موت

اُداس موسمَ جو هڪ عڪسُ

ڏکن جي سرحد وٽ روڪيل خُوشيون

پاڙون

نيروليءَ جو خُواب

شاعر جي دُعا


ڪنهن جھڙالي شام جيان

هي شامون هي راتيون هي جھاتيون پرينءَ جون

سالن کان پيو سوچيان ويٺو

مونکي ياد ڪيو هوندءِ

آءٌ ويندس اُتي سونهن آهي جتي

ساڀيا، تون آهين پرين!

اسان جا ٻول ٻه ٽي او ڍول!

زندگي آ مختصر

ائين پري کان پرين!اوپرا ٿا لڳو

سکر ــ روهڙيءَ جا هائيڪا

تصويرون ۽ احساس

آڱريون روشن هجن

شام لٿي آ شهر تي

سورَجُ اُڀري ٿو

ڌرتيءَ دانهن ڪَئي

ڪرفيو آهي شهر ۾

واٽ ڪهڙي وَٺُون

آءٌ اڪيلو بي ڊپو

توکي ڳولن ٿا

ٻارَ گھِٽيءَ ۾ کيڏن ٿا

رشيد ڀٽيءَ جي ياد ۾

ٿورو سوچڻُ گھرجي

دُونهان دُونهان زندگي

شهرَ ته ڏاڙهن ٿا

آجيان تُنهنجي ٿا ڪن

جي مان خُوابُ هُجان پل سڀئي ترسان تُنهنجي نيڻَن ۾

مُنهنجو ساههُ مُنجھي ٿو

ڦهليل منهنجي گھر ۾ اڄُ به خوشبوءِ جيان تُنهنجون ئي ڳالهيون

ڪير اُنهن کي روڪي

ڪهڙي تُنهنجي شاعِري

مُرڪي تو جي ڏٺو اُنهيءَ تحفي جو ڪوئي نانءٌ نه آهي

لهرُون ڳائِن ٿيون

اَسين ٻَرنداسين اَڃان

سوچي شيخ اياز ٿو

پَنڌُ نه شالَ کُٽي

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

5.0

(ڪُل 0 رائين آڌار)



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ ادل سومرو
  • ڇپيو ويو 1994
  • ڇپائيندڙ پبلشر بابت ڄاڻ موجود ناهي
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 01/Jan/2017
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 1006 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون