شاعري

سمنڊ جاڳي ٿو

ادل سومرو سنڌ جي مقبول شاعرن مان ۽ حاضر دور جي چوٽيء جي شاعرن مان آهي۔ سندس شاعريء جو هي ڪتاب ”سمنڊ جاڳي ٿو“ سندس لازوال غزلن، گيتن، بيتن ۽ وائين تي مشتمل آهي۔ ڪتاب جو مهاڳ سنڌ جي مهان شاعر شيخ اياز لکيو آهي۔ شيخ اياز لکي ٿو:
”ادل سومرو شاعر جي حيثيت ۾ به نئين دؤر جي شاعريءَ تي پنهنجو اثر وجھي چُڪو آهي. هن وقت تائين به هن جيڪي ڪُجھُه لکيو آهي اُن کي نظر انداز نٿو ڪري سگھجي. سندس تخليقون سنڌي ادب ۾ سٺو اضافو آهن. جن ماڻهن ۾ ڏات جو ڏيئو ٻرندو آهي ته اهي ترقيءَ جي راهه ۾ ٿيڙ ٿاٻا گھٽ کائيندا آهن. ۽ تمام تيزيءَ سان منزلون طيءِ ڪندا ويندا آهن. ادل جي شاعري به ٿوري عرصي ۾ حيرت انگيز ترقي ڪري چُڪي آهي. مونکي اميد آهي ته جي هو پنهنجي ذوق شوق سان شاعري جي تخليق ۽ ٻئي ادب جو مطالعو انهيءَ ساڳئي رفتار سان جاري رکندو ته ڪو وقت اهڙو ايندو جو هو سنڌ جي وڏن شاعرن ۾ شمار ٿيندو.“
  • 4.5/5.0
  • 2326
  • 1031
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سمنڊ جاڳي ٿو

مايوسين کي موت به ايندو

بابل! تُنهنجا پورهيت هَٿَ
ڪيڏا کُهرا ٿي ويا آهن
تُنهنجي هٿن جون هَڙَ ريکائون
پٿر بڻجي ويئيون آهن.
چهري منجھه لڪيرون ايئن
ڄَڻُ ڪنهن ڳُتيل شهر جا رستا
اگھه پورهئي جا ڪيڏا سستا!
تُنهنجون ساريون سُندر سوچون
ذهن نگر ۾ ڊوڙي ڊوڙي
هاڻِ ٿڪجي پيئيون آهن.
وڏ ـ گھراڻي محبوبا جان
ننڊ به توکان دُور وئي آ
خوابن لئه ترسن ٿيون اکيون.
ماڙين ڀرسان پنهنجي جھوپي جان
تُنهنجو ڪنڌُ جھڪي ويو آهي
سوچَ جو سَرُ سُڪي ويو آهي
پورهئي جي پئسي مان ڪڏهن
پڪيون جايون جڙنديون ناهن.
بابل! هتي ائين ڇو آهي؟
پنهنجون ڀينر مائُر ساريون
ويم گھرن کان ڪوهين ڏُور
هيڊا ٻار ڄڻڻ کان اڳ ۾
پاڻ مري ڇو وينديون آهن..!
ائين ڇو آهي؟

راڄ پنهنجي جا سارا روڳي
شفاخانن جي دروازن تي
ڪوسو ڪوسو رَتُ اوڳاڇي
ڪُٺل پکيءَ جيان ڦتڪي ڦتڪي
نيٺ برف ٿي ويندا آهن.
ويڄَن وٽ آ وقتُ مهانگو
پنهنجو رَتُ سهانگو آهي
بابل! هتڙي ايئن ٿيندو آ
مسڪينن جي مڙهه لئه ڪوئي
ڪانڌي بڻجڻ ڪونه ايندو آ
دنيا جا دستُور سگھارا
پنهنجُون سوچُون سکڻيون هيڻيون.
پر او بابل!!
ائين سدائين ناهي رهڻو
خنجر بڻجي پنهنجا خُواب
ساڀيائن جا سينا چيري
نيٺ ته جَڳَ ۾ جرڪي پوندا
مايوسين کي موت به ايندو
آخر اهڙو ڏينهن به ٿيندو.