شاعري

وليون وڻ ڦلارئا

ادل سومري جي خوبصورت شاعريءَ جو ڪتاب ” وليون وڻ ڦلارئا “ اوهان اڳيان حاضر آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”نظرياتي سطح تي، شاعري ادل وٽ سَگھهَ سو ضرور آهي، پر سلوگن نه قطعي نه ۽ ريڊي ميڊ ڳوڙها، نه، پمفلٽ بازي ..... بس رُڳو هڪ شدت ۽ پيڙ منجھه اوس آهي. جيڪا ذهن کي جھنجھوڙي دل کي تڙڦائي ٿي وجھي. وليون وڻ ڦلاريا ۾، سڀ گُل سُرها سڀُ وليون سُرهيون ۽ سڀُ وڻ سدا بهار آهن، جن کي اکين ۾ رَکي ڇَپر ڀيڙبا ته، لُڙڪن جي صورت ۾ ڪُجھه رَتُ ڦُڙا اوس ڳڙي پوندا، ۽ اهو ئي ادل جي شعرن جي ملهائيو حصو به ته آهي. ۽ هن جي شاعريءَ ۾ جيڪو آدرش آهي، اُهو ماڳ جو سَمورو پنڌُ کڻي نه، پر ٻه ٽي وکون روشن ڪرڻ جي سَگھهَ ضرور رکي ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 5108
  • 1132
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book وليون وڻ ڦلارئا

انسانن جو ابتدائي احتجاج

وحشتون آهن انڌيرا،
پيار آهي روشني
ٻارڙن جو وارڊ آ، روشن مگر پوءِ به اُداس!
بسترن تي بي سَتا، بيمار هيڊا ٻارڙا،
روشنيءَ جي تروِرن تي نيڻ جن جا،
واءُ ۾ ڏيئن جيان ٽمڪن پيا.
مائرون ٻارن جون آهن بيقرار
ڏينهن ڏسڪن راتيون جاڳن،
ڪن اهوئي انتظار:
”ٻارڙن جا مُک مرجھايل
گُل تي ٽڙندا ڪڏهن؟“
سُونهن سان چاهت رکي ٿو هر ڪو من،
سُونهن آهي سوجھرو
وحشتون آهن انڌيرا ــ
اوچتو ڪنهن پل جڏهن،
وارڊن مان گُم ٿي وڃي ٿي روشني،
بسترن تي بي سَتا، بيمار هيڊا ٻارڙا
پاڻ ۾ ساري سمايل سگھه سان،
روئي ٿا ڪن ڏاڍو آواز ــ
ٻار جو اوندهه ۾ روئڻُ،
انسان جو وحشت خلاف، ابتدائي احتجاج!