روٽيءَ سندي روح ۾!
روٽيءَ سندي روح ۾!
سو ڇا ماڻهو، جو رَهي،
پنهنجيءَ روءِ سوُءِ،
روٽيءَ سَندي رُوحَ ۾!
بُکايلَ کي بُوءِ..
ويئي بگھڙن بَکُ ٿي
ريڍارن جي جُوءِ
روٽيءَ سَندي رُوحَ ۾!
بُکايلَ کي بُوءِ..
کرا وسندا خوش ٿي،
کوٽا ٿيندا کُوءِ.
روٽيءَ سَندي رُوحَ ۾!
بُکايلَ کي بُوءِ..