شاعري

وليون وڻ ڦلارئا

ادل سومري جي خوبصورت شاعريءَ جو ڪتاب ” وليون وڻ ڦلارئا “ اوهان اڳيان حاضر آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”نظرياتي سطح تي، شاعري ادل وٽ سَگھهَ سو ضرور آهي، پر سلوگن نه قطعي نه ۽ ريڊي ميڊ ڳوڙها، نه، پمفلٽ بازي ..... بس رُڳو هڪ شدت ۽ پيڙ منجھه اوس آهي. جيڪا ذهن کي جھنجھوڙي دل کي تڙڦائي ٿي وجھي. وليون وڻ ڦلاريا ۾، سڀ گُل سُرها سڀُ وليون سُرهيون ۽ سڀُ وڻ سدا بهار آهن، جن کي اکين ۾ رَکي ڇَپر ڀيڙبا ته، لُڙڪن جي صورت ۾ ڪُجھه رَتُ ڦُڙا اوس ڳڙي پوندا، ۽ اهو ئي ادل جي شعرن جي ملهائيو حصو به ته آهي. ۽ هن جي شاعريءَ ۾ جيڪو آدرش آهي، اُهو ماڳ جو سَمورو پنڌُ کڻي نه، پر ٻه ٽي وکون روشن ڪرڻ جي سَگھهَ ضرور رکي ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 5108
  • 1132
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book وليون وڻ ڦلارئا

لاٽُون لاٽُون ڪجرا نيڻ

لاٽُون لاٽُون ڪجرا نيڻ،
واٽُون واٽُون اوسيئڙو.

اونداهي ڳڙڪائي وئي،
هٿَ ـ تريءَ تان هر ڏيئڙو.

بند سمُورا درَ گھَرن جا،
ڪوبه نه پائي ٿو ليئڙو.

ذهن سمورا کنڊر کنڊر
ڄارا ڄارا ڪوريئڙو.

سازن کان آوازَ رُسي ويا،
هر چَپَ تي آ منڌيئڙو.

گونگا گيت گھٽين ۾ ڀٽڪن،
ٻوڙو ٻوڙو هر جيئڙو.

پاڻ وڄايو پنهنجي مُرلي،
ڪوبه نه ايندو جوڳيئڙو.