شاعري

وليون وڻ ڦلارئا

ادل سومري جي خوبصورت شاعريءَ جو ڪتاب ” وليون وڻ ڦلارئا “ اوهان اڳيان حاضر آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”نظرياتي سطح تي، شاعري ادل وٽ سَگھهَ سو ضرور آهي، پر سلوگن نه قطعي نه ۽ ريڊي ميڊ ڳوڙها، نه، پمفلٽ بازي ..... بس رُڳو هڪ شدت ۽ پيڙ منجھه اوس آهي. جيڪا ذهن کي جھنجھوڙي دل کي تڙڦائي ٿي وجھي. وليون وڻ ڦلاريا ۾، سڀ گُل سُرها سڀُ وليون سُرهيون ۽ سڀُ وڻ سدا بهار آهن، جن کي اکين ۾ رَکي ڇَپر ڀيڙبا ته، لُڙڪن جي صورت ۾ ڪُجھه رَتُ ڦُڙا اوس ڳڙي پوندا، ۽ اهو ئي ادل جي شعرن جي ملهائيو حصو به ته آهي. ۽ هن جي شاعريءَ ۾ جيڪو آدرش آهي، اُهو ماڳ جو سَمورو پنڌُ کڻي نه، پر ٻه ٽي وکون روشن ڪرڻ جي سَگھهَ ضرور رکي ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 5108
  • 1132
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book وليون وڻ ڦلارئا

سِج جو لُڙڪ

مون کان پُڇ
چُپ رهي او سڄڻ!
ايڏو نه لُڇُ
ڪجھه ته ڪڇ!
ان کان اڳ جو تنهنجا جذبا،
تنهنجي اندر منجھه سڙي،
ٻاڦ جو روپ ڌاري
تنهنجي اکين جي ڪناري،
ٿي ٿڌا
تنهنجو ڳلن تان پَوَن ڳڙي ــ
مون کان پُڇُ
ڪجھه ته ڪُڇُ.
پر جيڪڏهن لُڙڪن سان تنهنجي
دل وئي آهي لڳي،
تا پاڻ ئي تون لُڙڪ ٿي پَئُه
سج جو لڙڪ ــ
ائين جي ٿي نٿو سگھين،
ته مون کان پُڇُ
ڀڙڪ،
ڀنڀٽ ٿي ڀَڙڪ!
ڇوته جيڪو جيؤ،
اُجھاميل آهي،
ڄڻُ ته مئل آهي.