شاعري

وليون وڻ ڦلارئا

ادل سومري جي خوبصورت شاعريءَ جو ڪتاب ” وليون وڻ ڦلارئا “ اوهان اڳيان حاضر آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”نظرياتي سطح تي، شاعري ادل وٽ سَگھهَ سو ضرور آهي، پر سلوگن نه قطعي نه ۽ ريڊي ميڊ ڳوڙها، نه، پمفلٽ بازي ..... بس رُڳو هڪ شدت ۽ پيڙ منجھه اوس آهي. جيڪا ذهن کي جھنجھوڙي دل کي تڙڦائي ٿي وجھي. وليون وڻ ڦلاريا ۾، سڀ گُل سُرها سڀُ وليون سُرهيون ۽ سڀُ وڻ سدا بهار آهن، جن کي اکين ۾ رَکي ڇَپر ڀيڙبا ته، لُڙڪن جي صورت ۾ ڪُجھه رَتُ ڦُڙا اوس ڳڙي پوندا، ۽ اهو ئي ادل جي شعرن جي ملهائيو حصو به ته آهي. ۽ هن جي شاعريءَ ۾ جيڪو آدرش آهي، اُهو ماڳ جو سَمورو پنڌُ کڻي نه، پر ٻه ٽي وکون روشن ڪرڻ جي سَگھهَ ضرور رکي ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 5108
  • 1132
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book وليون وڻ ڦلارئا

سوچ ـ پَکيءَ کي گھاءَ لڳل

سوچ ـ پَکيءَ کي گھاءَ لڳل
پيڙائن جا ميڙ متل.

دل ـ دنبورو ماٺ ۾ سائين!
تَنَ جي هر ڪا تندُ ٽُٽل.

ڊگھا پاڇا بندرا ماڻهو،
اوجھڙ رستا مُنهن ڊنل.

گھمندڙ ڦرندڙ جيئرا لاشا،
جسم جسم کان رُوحَ رُٺل.

ڪنهن جي دل تي ڪارنهن ٽڪو
ڪنهن جي اک ۾ آهي ڪجل.

ڪاريون راتيون سُندر سپنا
ڦاٽل رلهي کٽَ ڇڳل.

اُڀَ ۾ تارا مُرڪن مُرڪن
اکِ جا تارا روز ڀنل.

سُڏڪا سُر سنگيت سڀيئي
راڳي روئي ساز سُتل.

سادا سُودا گيت غزل
لکندو رهندو روز ادل.