نفرتون نپائڻ جو هاڃو
ريٽو ريٽو رتُ وهيو
ڪنڌڙو ڪنڌڙو پَٽِ پيو
ڪيئي گھرَ ويران ٿيا.
ٻنهي ٽولن جي ٻولي ساڳي
منَ مندر جو سڳيو راڳي.
پوٺا ساڳيا پَٽَ به ساڳيا
گھيڙَ به ساڳيا گھَٽَ به ساڳيا
هوڏِ به ساڳي لوڏِ به ساڳي.
گوليون پنهنجون، سينا پنهنجا
ڪات به پنهنجا ڪنڌَ به پنهنجا
لَڄَ به پنهنجي هَٿَ به پنهنجا.
ڏيهه ڏٺو،
ڀاءُ کي پنهنجي ڀاءُ ڪُٺو
پنهنجن کي افسوس ٿيو
ڌارين ڏاڍا ٽهڪ ڏنا.
ٻن سنڌي قبيلن جي جھيڙي کان متاثر ٿي لکيل.