طبقاتي پيار جي پڄاڻِي
جي مان توکي ياد پوان،
منهنجا ويڻ وساري ڇڏجان!
هي ڪا ڳالهه پُراڻي ناهي،
ڪوڙي ڪا آکاڻي ناهي،
ڪنهن جي لئه سمجھاڻي ناهي؛
وڏَ ـ گھَراڻن راڄَن ۾،
جذبن جي اهميت ئي ڇاهي...!
آءٌ مڃان ٿو او سانئڻ!
سڀُ شڪستون منهنجون آهن،
سوڀ اوهان جي درَ جي ٻانهي
منهنجي هر هڪ فوٽوءَ کي تُون،
تيلي ڏيئي ساڙي ڇڏجان!
منهنجا سکڻا خط سڀيئي،
چيهون چيهون ڦاڙي ڇڏجان ــ
منهنجا ويڻ وساري ڇڏجان،
جي مان توکي ياد پوان،
ڪنهن پل ڀُلجي او سانئڻ!