شاعري

وليون وڻ ڦلارئا

ادل سومري جي خوبصورت شاعريءَ جو ڪتاب ” وليون وڻ ڦلارئا “ اوهان اڳيان حاضر آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”نظرياتي سطح تي، شاعري ادل وٽ سَگھهَ سو ضرور آهي، پر سلوگن نه قطعي نه ۽ ريڊي ميڊ ڳوڙها، نه، پمفلٽ بازي ..... بس رُڳو هڪ شدت ۽ پيڙ منجھه اوس آهي. جيڪا ذهن کي جھنجھوڙي دل کي تڙڦائي ٿي وجھي. وليون وڻ ڦلاريا ۾، سڀ گُل سُرها سڀُ وليون سُرهيون ۽ سڀُ وڻ سدا بهار آهن، جن کي اکين ۾ رَکي ڇَپر ڀيڙبا ته، لُڙڪن جي صورت ۾ ڪُجھه رَتُ ڦُڙا اوس ڳڙي پوندا، ۽ اهو ئي ادل جي شعرن جي ملهائيو حصو به ته آهي. ۽ هن جي شاعريءَ ۾ جيڪو آدرش آهي، اُهو ماڳ جو سَمورو پنڌُ کڻي نه، پر ٻه ٽي وکون روشن ڪرڻ جي سَگھهَ ضرور رکي ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 5108
  • 1132
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book وليون وڻ ڦلارئا

طبقاتي پيار جي پڄاڻِي

ڪنهن پل ڀلجي او سانئڻ!
جي مان توکي ياد پوان،
منهنجا ويڻ وساري ڇڏجان!

هي ڪا ڳالهه پُراڻي ناهي،
ڪوڙي ڪا آکاڻي ناهي،
ڪنهن جي لئه سمجھاڻي ناهي؛
وڏَ ـ گھَراڻن راڄَن ۾،
جذبن جي اهميت ئي ڇاهي...!
آءٌ مڃان ٿو او سانئڻ!
سڀُ شڪستون منهنجون آهن،
سوڀ اوهان جي درَ جي ٻانهي
منهنجي هر هڪ فوٽوءَ کي تُون،
تيلي ڏيئي ساڙي ڇڏجان!
منهنجا سکڻا خط سڀيئي،
چيهون چيهون ڦاڙي ڇڏجان ــ
منهنجا ويڻ وساري ڇڏجان،
جي مان توکي ياد پوان،
ڪنهن پل ڀُلجي او سانئڻ!