سڏُ آهي اڃان
سَڏُ آهي اڃان
رُڃ توڙي هُجي
اڃَ توڙي هُجي
آءٌ ويندُس اُتي
سُونهن آهي جِتي
سُونهن وسڪار آ
سُونهن هُٻڪار آ
ڏينهن ڀَل پيو تپي
سُونهن وڻڪار آ.
سونهن سانوڻ مثل
ڪين ڀرجي ٿي دل.
سُونهن سڏڙا ڪري
پوءِ به ڪنهن جي سَري!
ڪو، نه آهي اُتي
ڪيئن آخر مڃان.
سَڏُ آهي اڃان
سَڏُ آهي اڃان.