شاعري

وليون وڻ ڦلارئا

ادل سومري جي خوبصورت شاعريءَ جو ڪتاب ” وليون وڻ ڦلارئا “ اوهان اڳيان حاضر آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”نظرياتي سطح تي، شاعري ادل وٽ سَگھهَ سو ضرور آهي، پر سلوگن نه قطعي نه ۽ ريڊي ميڊ ڳوڙها، نه، پمفلٽ بازي ..... بس رُڳو هڪ شدت ۽ پيڙ منجھه اوس آهي. جيڪا ذهن کي جھنجھوڙي دل کي تڙڦائي ٿي وجھي. وليون وڻ ڦلاريا ۾، سڀ گُل سُرها سڀُ وليون سُرهيون ۽ سڀُ وڻ سدا بهار آهن، جن کي اکين ۾ رَکي ڇَپر ڀيڙبا ته، لُڙڪن جي صورت ۾ ڪُجھه رَتُ ڦُڙا اوس ڳڙي پوندا، ۽ اهو ئي ادل جي شعرن جي ملهائيو حصو به ته آهي. ۽ هن جي شاعريءَ ۾ جيڪو آدرش آهي، اُهو ماڳ جو سَمورو پنڌُ کڻي نه، پر ٻه ٽي وکون روشن ڪرڻ جي سَگھهَ ضرور رکي ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 5108
  • 1132
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book وليون وڻ ڦلارئا

ڌرتي تولئه سڀُ وفائون

ڌرتي تولئه سڀُ وفائون
تنهنجا گيت لکان ٿو آئون.

پيارَ ـ پَناهه جڏهن مون چاهي
تنهنجو مونکي ڏَسُ ڏنائون.

ساڌ ـ ٻيلي وٽ سنڌوءَ جون
مونکي موهي ويون ادائون.

لوهي سيخُن پويان ٻُڌجن
ساجن! تنهنجون روز صَدائون.

ويهين صَديءَ جي چهري تي
بارود جون آهن ر يکائون.

بَن بَن ڀٽڪيون مون سان گَڏُ
جوڳڻ جون رولاڪ هوائون.

تنهنجي مُحبت ڇانوَ ۾ مونکان
وسري ويئيون جَڳَ جفائون.

تُنهنجا ڪِرڙ ڪانڊيرا کَٻڙَ
منهنجي دردن لاءِ دَوائون.

ديس مِٺي جون ڍنڍون نديون
منهنجون آهن محبوبائون.