ڌرتي تولئه سڀُ وفائون
تنهنجا گيت لکان ٿو آئون.
پيارَ ـ پَناهه جڏهن مون چاهي
تنهنجو مونکي ڏَسُ ڏنائون.
ساڌ ـ ٻيلي وٽ سنڌوءَ جون
مونکي موهي ويون ادائون.
لوهي سيخُن پويان ٻُڌجن
ساجن! تنهنجون روز صَدائون.
ويهين صَديءَ جي چهري تي
بارود جون آهن ر يکائون.
بَن بَن ڀٽڪيون مون سان گَڏُ
جوڳڻ جون رولاڪ هوائون.
تنهنجي مُحبت ڇانوَ ۾ مونکان
وسري ويئيون جَڳَ جفائون.
تُنهنجا ڪِرڙ ڪانڊيرا کَٻڙَ
منهنجي دردن لاءِ دَوائون.
ديس مِٺي جون ڍنڍون نديون
منهنجون آهن محبوبائون.