اڄُ روئڻَ تي دل ٿي چاهي
ڪو ته روئڻ جي رمز ٻڌائي.
لُڙڪ سُڪي ويا آهن شايد،
ڪڪريون موٽيون مينهن وسائي.
پيارُ به ٿيندو آ طبقاتي،
ڪير ته ساٿين کي سمجھائي.
غربتَ جهڙو گھاءُ نه ڪوئي،
پيٽ ٿو پڃري ۾ ڦاسائي.
تُنهنجي اکين مان ڪرندڙ موتي،
منهنجي جوت ويا جرڪائي.