اُڀ نگر ۾ بازَ جو ڀڙڪو
پاريهر جو پويون ڦڙڪو.
چنڊَ هٿن ۾ پَٽَ جا ڏورا
هير ـ هندورو بادل هلڪو.
مندرَ منجھه اڪيلي مُورتَ
پالها ڏيئا سانت جو سُڏڪو.
منهنجو پاڇو موٽيو هوندو
دروازي تي آهي کڙڪو.
اوسيئَڙو ويو راههَ ۾ رُلجي
اکڙيون بڻجي ويئيون اُلڪو.
ڪيڏو آ، اپمان اسان سان
پنهنجي ڌرتي، ڌاريو دڙڪو.