لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

پهاڪن جي پاٻوهه

ڪتاب ”پهاڪن جي پاٻوهه“ اوهان اڳيان پيش آهي. هن ڪتاب جي سھيڙ سنگھيڙ ”تيرٿداس پيسومل ھاٿيراماڻي“ ۽ سنوار سڌار ”انجنيئر عبدالوهاب سهتو“ صاحب ڪئي آهي. هي ڪتاب تيرٿداس پيسومل هاٿيراماڻي صاحب جو لکيل، ۽ 1973ع ۾، بمبئي مان ڇپرائي، ليکڪ پاران، سريلنڪا مان پڌرو ڪيل آهي.
Title Cover of book پهاڪن جي پاٻوهه

( ٿ )

( ٿ )
1. ٿڌو گهڙو پاڻ کي پاڻيھي ڇانوَ ۾ وهاري. (پھاڪو)
ٿڌي گهگهيءَ کي، سڀڪو ڇانوَ ۾ رکي ٿو.
2. ٿڌو ۽ ٿانئريو، ٻئي پٽ قرار جا. (چوڻي)
3. ٿر آهي ٿڻ تي، نه ڪي ڪڻ تي. (چوڻي)
ٿر وارن جو گذران کير ڏڌ تي آھي، نه اَناج يا ڪڻڪ تي.
4. ٿڪ پٽ تي وجهي، نه چٽجي. (پھاڪو)
5. ٿڪ هڻجي ٿوم کي، اُڏامي وڃي بصر. (گفتار)
6. ٿلهو کائجي، ٿلهو ڳالهائجي. (چوڻي)
7. ٿلهي زال؛ سياري جي سَوَڙ. (چٿر)
8. ٿورو ڏسي اَرهو نه ٿجي، گهڻو ڏسي سرهو نه ٿجي. (چوڻي)
9. ٿورو مينھن وسندو، ٿوري زمين آلي ڪندو. (پھاڪو)
10. ٿوري کٽئي، گهڻي برڪت. (چوڻي)
11. ٿوري گرهين، گهڻو کائجي. (چوڻي)
هٻڇ ڪري گهڻو کائبو ته بيمار ٿي پئبو. جيڪڏهن ٿورو ٿورو ڪري کائبو ته گهڻو وقت، تندرست رهي سگهبو. انھيءَ حساب سان گهڻو وقت جيئي سگھبو ۽ جيترو جيئرو رھبو اوترا ڏينھن وڌيڪ کائي سگهبو.
***