ٻه اکر:
زاهده تاج ابڙو نثر جيان نظم ۾ به روايتي رساڪشي کان هٽي ڪري پنهنجي داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڪنهن ڊپ ڊاءَ ۽ ڳجهارتن جي جيئن جو تيئن بيان ڪيو آهي.اهڙو ئي اظهار سندس هن پهرين شعري مجموعي” دنيا آکيرو“ ۾ ڀرپور نموني پاڻ پسائڻ جي قوت رکي ٿو، جنهن ۾ خاص طور سندس شاعراڻي ائپروچ تي پيار اچڻ فطري هجي ٿو. شايد اهوئي سبب آهي جو زاهده جون رچنائون محدود دائرن کي ٽوڙي پنهنجي جوڙيل مخصوص رستن کي اپنائين ٿيون . زاهده تاج ابڙو لاءِ اڃان به وڌيڪ نيڪ تمنائون ته سندس قلم ڪڏهن به نه ٿڪجي ۽ هوءَ سنڌي ادب جي واڌ ويجهه لاءِ پاڻ پتوڙڻ واري مشق ۾ ايئن ئي اڳ کان اڳري نظر اچي.
[b] ساجد سنڌي[/b]