عشقُ کسي ٿو هستي يارو
جِيوَنَ جي هر مستي يارو
نيڻ خماريل عشق عيان آ
سرگوشين جي بستي يارو
ناهي طلبي ڪا ٻي چاهت
ساڻ رهي جي سرتي يارو
محبوبن کي ڇڏبو ناهي
آهيون پاڻ الستي يارو
سڄڻن صورت اکڙين ۾ آ
جهومي ساري ڌرتي يارو
هُن کي پوڄيو ڪيڏو آهي
محبت بت پرستي يارو
سپنو ضايع ناهي ”زاهده“
ڪَنِ ڪي خود پرستي يارو