شاعري

دنيا آکيرو

هي ڪتاب شاعره، ليکڪا ۽ ڪمپيئر زاهده تاج ابڙو جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو آهي. سعيد سومرو لکي ٿو: ”زاهده تاج ابڙو، نه صرف نانءُ آهي پر پڙهيل لکيل سنڌي عورت جي شعور ۽ پرک جو اهم حوالو به آهي. هي سندس شاعراڻو قلمي داستان نه ذاتي آهي نه عالمي آهي، پر سنڌي ماڻهوءَ خاص ڪري سنڌي عورت جي شعور جي شمع آهي، جيڪا ڪٿي هلڪي تجلي ٿي ڏيئي، ته ڪٿي زوردار روشنائيءَ سان پورو انساني اندر منور ڪري ڇڏي ٿي. “
Title Cover of book دنيا آکيرو

ڌرتيءَ جي پيڙَههَ

ڌرتيءَ جي پيڙَههَ

اڄ ڌرتي ماءُ ڏَڪي آهي
ڇاتي هن جي سُڪي آهي
پنهنجا ٻچڙا پاڻ جهٽي وئي
لاشن جا ڍير پاڻ ڦڪي وئي
ڀيڻن کان ڀائر کسجي ويا
مائن کان ٻچڙا وڇڙي ويا
اڄ پيءُ ڏنو آ پٽ کي ڪلهو
ڏس! ڪير ٿيو آ ڀرجهلو!
کلندڙ ڪُڏندڙ شهر ڊهي ويا
مُردن جا ابنوهه لڳي ويا
ڪو ڪفن بنا ڪو ڪفن ۾ ويڙهيل
ريهون.. ڪيهون.. آهه وَ زاري
ڪنهن نه ٻُڌيون... ڪنهن نه سُڻيون
کن پل ۾ خاموشي ٿي وئي
راڪاس جي اهڙي ڦوڪ اچي وئي
آباد شهر اڄ کنڊر ٿي ويا
تاريخ جو هڪڙو حصو ٿي ويا
ڪالهه رات جي جيون جاڳن پيا
اڄ ابدي ننڊ ۾ ڦاسي پيا
هي منظر دل کي جهوري ويا
ڪن نسلن کي ڄڻ ڪوري ويا

8 آڪٽوبر 2005ع تي پاڪستان ۾هڪ وڏو زلزلو آيو جنهن جو Magmitude 7.9 هو جنهن ۾ مظفرآباد، بالاڪوٽ، اسلام آباد ڪشمير ڌُڏي ويا. T.V تي تمام دل ڏاريندڙ منظر ڏٺم، جيڪي شايد تان عمر وساري نه سگهان. اُهي منظر لفظن ۾ اوتيا اٿم.