سجّ جو پريتم
اي سج!
ڏسڻ دنيا جا تماشا
روز اچين ٿو.. روز وڃين ٿو
ڇا! تنهنجو به ڪو پريتم آ!
جنهن لاءِ سنبرين روز بيهين ٿو!
ڪا رات ته دلبر لاءِ رهي ڏسُ
يار جي نيڻن ۾ ترسي ڏسُ
هتي ڪوئي نه تنهنجو آهي پرين
سنگدل دلبر ڏينهن جو شينهن ڏسُ
ڌرتيءَ تي ڪوبه نه ڪنهن جو آ
ڇو عشق صدين کان تنهنجو آ؟
ڇو روز تون دلبر لاءِ اچن ٿو؟
ڪنهن ساگر هنج ۾ روز سُمهين ٿو
هن ڌرتيءَ توکي پيڙهيو آ
هيءَ ڌرتي تنهنجي قرضي آ
تنهنجي لاٽ ۽ شعلا تنهنجا
ڌرتيءَ تي اُجالا تنهنجا
سمونڊ، کنڊر ۽ ٽڪرين مان
اُڀُ مٿان هِن جرڪا تنهنجا
سالن کان سڙيو پڄريو آ
جس هجي تنهن مالڪ کي
جنهن توکي باهه سان جوڙيو آ
تون پاڻُ جلائين پريتم لاءِ
ڇا پريتم توکي چاهيو آ...؟؟!
ڇا پريتم توکي ڳولهيو آ...؟؟!