شاعري
دنيا آکيرو
هي ڪتاب شاعره، ليکڪا ۽ ڪمپيئر زاهده تاج ابڙو جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو آهي. سعيد سومرو لکي ٿو: ”زاهده تاج ابڙو، نه صرف نانءُ آهي پر پڙهيل لکيل سنڌي عورت جي شعور ۽ پرک جو اهم حوالو به آهي. هي سندس شاعراڻو قلمي داستان نه ذاتي آهي نه عالمي آهي، پر سنڌي ماڻهوءَ خاص ڪري سنڌي عورت جي شعور جي شمع آهي، جيڪا ڪٿي هلڪي تجلي ٿي ڏيئي، ته ڪٿي زوردار روشنائيءَ سان پورو انساني اندر منور ڪري ڇڏي ٿي. “
- 4.5/5.0
- 4030
- 772
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- زاھدہ تاج ابڙو
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ڪتاب نمبر 164
- ارپنا
- سنڌسلامت پاران
- اداري پاران:
- مُهاڳ
- ڪجهه لفظ: ڪائناتي ۽ سماجي حسن
- اعليٰ دِماغَ واري اَبڙو آ زاهده
- سنڌ جي سڀيتا سان سلهاڙيل
- ٻه اکر:جاکوڙي ۽ کاهوڙي ادي زاهده
- ٻه اکر:
- پنهنجي پاران
- حمد
- نعت
- غزل
- آهِن گلاب کان وَڌِ، سُهڻا حَسين ماڻُهو
- ڇا لِکان ڇا چَوان زندگي دَردُ آ
- ڏُکي آ زندگي ڏاڍي، زهر کان وڌ ڪَساري آ
- اسان کي پرين پلُ وساري نه سگهندين
- ملي منزل سڄڻ تن کي، رهن ٿا جي ڀلائي سان
- وري دل پرين سان ملڻ اڄ گُهري ٿِي
- پيار منجهه رکيل ڪوئي سراب آهي
- سُکن جي سيج ناهي ڏيهه، جيئڻ ناهي ڪا آساني
- دل خوش ٿئي اچن جي مهمان عيد تي
- غم جي شِدَت وڪوڙيو، ڪو همسفر کپي
- جي ٻول هِي ٻُڌو ٿا موسم بهار آهي
- قسمت کي ريجهائي ڏسجي
- ماڻهو مِٺا هزارين هت بي حساب آهن
- دل ۾ آ اڄ وري شور ڇو بي سبب
- ويري دنيا وارَ ڪيا هِن
- وَسڪارُ آ اکين ۾ ملهار ڇا ڪيان
- رُڳو تون ته تنها نه آهين شهر ۾
- غم خاص آ محبت شب روز ٿي رُئاري
- ٿئي جيون فِڪر کان ڏور، مٺڙا گڏ گذارين جي
- عشقُ کسي ٿو هستي يارو
- ڪيو ٿا پيار جي ڪنهن سان، ٻڌائڻ جي ضرورت آ
- اسان کي ته جيون گذارڻ نه آيو
- رُسائڻ ٿا رڳو ڄاڻو، رُڳو آ خوب آزاري
- آس ڀروسا ٽٽندا ويندا
- نظر کان پري ٿي نظارا ويا هِن
- غزل تي آزمائش جي اِها ٿي ابتدا آهي
- زندگي جو سفر ڄڻ هئي ڪا خطا
- بدنام عشق آخر محبوب روڙيو آ
- زمانا سڀن جون دغائون ڏِسُون ٿا
- ڏِسي مُرڪي وَري مُکَ کي، خدارا ڇو لِڪائين ٿِي!
- آ وڏو انسان جيڏو، هوش سان ايڏي نظر ڪر
- پرين! خط به توکي لکڻ کان ڊڄان ٿي
- دُکُ جن کي به سُڻايو مون آ
- چانڊوڪي لئه پاڳل ڪوئي
- توکي ساري ويهي رهيس
- هتي آس ڪنهن جي اڌوري نه آهي
- ٿي سَري منهنجي نه ڪڏهن پو ڀلا تنهنجي سَري ڇو؟
- گيت
- سنڌي منهنجي ٻولي
- مٺڙا مون ڏي موٽي اچجان
- نظم
- Culture day
- مان سنڌياڻي
- (نظم)
- شهيد بينظير ڀٽو کي ڀيٽا
- وطن ٿو پڪاري اُٿو ساٿيو سڀ
- او نوجوان
- سنڌڙي آهي سون سڄو
- هڪ ڏينهن موت ته اچڻو آهي
- ڪو علم ادب جو ميلو هاڻ هت مچايو
- ڪهڙا ظالم ماڻهو آهن!
- وقت ڏاڍو آهين راحم تون
- طويل نظم
- گيت نه مون کان کسجو لوڪو!
- پنهنجي وطن مٿان سِـــرُ پنهنجو نثار آ
- رمتو ڏٺو اسان ڪو، راحت ڏئي ويو
- بيشڪ ته آ اُجالي، اونداهه کي کُٽايو
- آزاد نظم
- او شاهه ڀٽائي...!
- شيشي جي ٺاهيل بنتِ حوا
- ڪاري
- پوءِ سال ڀلا ڇو بدليو آ
- بابا جو وڇوڙو
- لختِ جگر
- سجّ جو پريتم
- سيوهاڻي سرڪار
- سنڌ بچايو
- بادل هيڪلو
- ضروري نه آهي
- رمتي جوڳياڻي
- ماڻهو سي مهان
- ڌرتيءَ جي پيڙَههَ
- دنيا جو دستور
- مان شايد اقرار نه ڪريان
- وري نه ورندي بينظير
- هڪ ڏينهن مان هلي ويندس
- آرسيءَ آڏو اقرار
- تنهنجي محبت جون لهرون
- نَمناڪ نارين جو عالمي ڏينهن
- ميگهه ملهار
- مان ساڳئي رهنديس
- بئڪ ٽائيٽل پيج