ظ
ظلم، هڪڙو فعل آهي. زماني ۾ هڪڙو ظالم، مرڻ پڄاڻان، ظلم ڪرڻ بند ڪندو ته ٻيو وري شروع ڪندو. هڪ ئي وقت گهڻا ظالم، ظلم بند ڪندا ته ساڳئي وقت وري، ٻيا ڪيترا شروع ڪري سگهندا. تنهنڪري رهندي دنيا تائين، ظلم جو نالو نشان به هلندو رهندو.
ان جي برعڪس ظالم يا ظلم جو ڪندڙ، انسان آهي. اهو دنيا جي عمر جي ڀيٽ ۾ ٿوري ڄمار پائي ٿو. ويتر ظلم ڪري ٿو ته مظلومن جي پٽن پاراتن سبب سندس عمر ۾ به ڪتر پوي ٿي. جلد ئي دنيا مان هليو وڃي ٿو. ظلم سبب، پوئتي سندس نالو ظالمن جي لسٽ ۾ ته گهڻي وقت تائين لعنت ڦٽڪار هيٺ رهي ٿو پر پاڻ دنيا ۾ موجود نه ٿو رهي.
مطلب: ۱. ظالم جي گلا جي ڄمار، سندس ڄمار کان وڏي آهي، جيڪا سندس مرڻ کان پوءِ به ڳائبي رهي ٿي.
۲. نماند ستمگار بد روزگار،
بماند بر او لعنت پائدار. (فارسي)
۳. ظلم بڇڙو، ڳچ ڏيهاڙا نه رهي،
مٿس لعنت، سدائينءَ لاءِ پئي وسي. (ترجمو)