ڀ
ڀاڙين مٿان ڀٿ، ڪانگن ڪيرائي وڌي.
ڪانگن ڪهڙو ڏوھ، ڀاڙيا ڀڳا ئي ڪو نه.
ڀاڻيجا ڀولڙن کي به پيارا.
ڀاڳ ڏي ڀيڙو ته رَٻ مان سيرو.
ڀاڳ وارن جا، ڏاند به ويامن.
ڀت بنياد تي ويندي.
ڀت پيئي، وِٿِ پيئي.
ڀتين کي به ڪن آهن.
ڀڄ چريا، چي: مست آيا ٿي.
ڀڄ سرڻ، باز ٿو اچي.
ڀري ٻيڙيءَ ۾ واڻيو ڳورو.
ڀريا پيا ڀرجن.
ڀڳا ڏار، اڏاڻا ڳيرا.
ڀڳي سان ئي ڀير، جيسين رتو راس ٿئي.
ڀلي بک ڀَرم جي، شال نه وڃي شان.
ڀُلي ڀُلي ڀاڻ آئي، سا به نه ڀُلي.
ڀُلئي ٻانڀڻ گانءِ کاڌي.
ڀوڳ جو ڀوڳ، ساڀيا جي ساڀيا.
ڀِري ٻير هيٺان ٿو، بک مري.
ڀڳو گهڙو، ڍان ڍان ڪري.
ڀُڳڙن کاڌي، هٿ ڌوتا پيا آهن.
ڀڄندڙن جي اڳ ۾، وڙهندڙن جي پٺ ۾.
ڀاءُ آهي ڀاءُ، پر جي ٿئي دشمن تي ڪڍي ساھ.
ڀنڀوران جي ڀڳيون، سي ڇُٽيون.