ل
لاچار کي ڪهڙو آچار.
لاچار کي سڀ روا.
لڀي لوڻڪ به ڪا نه، سڌون ڪري سيري جون.
لِتَر سان پڄي چَڪِر.
لٺ کانسواءِ ماڻهوءَ کي رڍ به چڪ وجهندي.
لٺ لڳي، پاڻي جدا نه ٿئي.
لَڄن تان لک قربان.
لُچ سان لچ ٿي ملجي.
لڇمي، ڪُلڇڻ ڍڪڻي.
لَڏَ ته ڏي، پر لڏاڻي به ڏي.
لکي عيسيٰ، پڙهي موسيٰ.
لکي لکانو، پڙهي الهنو.
لکيو منجھ نراڙ، قلم ڪياڙيءَ نه وهي.
لک گهر ۾، ٻه لک اوڌر.
لڳيءَ کي لعنت آ.
لوڪ وهي لهوارو، تون وھ اوڀارو.
لوڪ آهي ٻوڪ.
لوڪ لڏڻ تي، چري اڏڻ تي.
لوھ کي لوھ ڪاٽي.
لونگ جو الله؟
لونگ ويا وسري، جافر آيا ياد.
لولي تي رُسن، پاپڙ تي پرچن.
لائجي ته نڀائجي، نه ته اصل نه لائجي.
لڳي ته لک هزار، ٽٽي ته ٽڪو نه لهي.
کجيءَ هيٺان کير پيئندين، ته به ماڻهو چوندا ته تاڙي ٿو پيئي.