ٻ
ٻَري جن ٻاري، آئون نه جيئندي ان ريءَ.
ٻَريائي ته ٻار، ڦوڪ ته لڳي اَنبرين.
ٻن ترارين جاءِ، ڪانهي هڪ مياڻ ۾.
ٻنڌڻ سو ئي ٻڌُ، جو پهچائي پرينءَ کي.
ٻنڌڻ ٻاروچن جا، پينگهي منجھ پيام.
ٻِيائي کي ٻک، جن وڌو سي ورسيا.
ٻيو سڀ لوڪ لباس، ڪو هڪ دل هوندو هيڪڙو.
ٻيڙي پراڻي، وکر پاءِ مَ وترو.
ٻڏندي ٻُوڙن کي، ڪي ھاتڪ هٿ وجهن.