ع
عاشق زهر پياڪ، وھ ڏسي وهسن گهڻو.
عاشق عزازيل، ٻيا مڙيئي سڌڙيا.
عاشقن آرام، ڪڏهن تان ڪو نه ڪيو.
عالم آ ساڻ، ڀريو ٿو ڀير ڪري.
عدلان ناهي عشق، پڄاڻي پاڻ لهي.
عدل ڇٽان آنءُ نه، ڦيرو ڪج فضل جو
عشق ائين ڪري، جئن ڄارو ڄامَ ڪُلهي ڪيو.
عشق نانگ نپٽ، خبر کاڌن کي پوي.
عشق نه آهي راند، جو ڪنس ڳڀرو.
عشق واريون عبداللطيف چئي، سڌ نه کڻن ساڻ.
عَقُل، مَت، شرم؛ ٽيئي نينهن نهوڙيا.
عمر اڇا ڪپڙا، ڪاڻياريون ڪيئن ڪن.
عين شرڪ اِيءُ، جئن بي شرڪ ڀانئين پاڻ کي.