ن
ناني رڌڻ واري، ڏهٽا کائڻ وارا.
ناني نوري، جتي ڪٿي پوري.
نه اتر نه ڏکڻ، سڀ کان سٺو وطن.
ناڻو نر کي به چتون ڪري.
نانگ ويو نڪري، لِيڪا پيا ڪُٽجن.
نالي چڙهيو واپاري کٽيو کائي، نالي چڙهيو چور ڦاهي چڙهي.
نانوائيءَ جي اڳياڙي، ڪاسائي جي پڇاڙي.
نالي ۾ ڇا هي؟
نه ايترو مٺو ٿجي جو هر ڪو کائي وڃي، نه ايترو ڪڙو ٿجي جو هر ڪو ٿوڪاري ڇڏي.
نانگ به مري، لٺ به بچي.
نانءُ وڏو ويھ سڃي.
ناڻي بِنا نَر ويڳاڻو.
ناني هلي ساڻ ته مان اڪيلي وڃان.
ناڻو ڏجي آڪرو، ته گيھ ڇو وٺجي ٻاڪرو.
نڀاڳن جا نار، واڍن چاڙهيا واٽ تي.
نه پرائي کٿي کي هٿ لائجي، نه پنهنجو پيٽ (پَٽُ) ڦاڙائجي.
نه پير عيسو، نه پير موسو، وڏو پير پئسو.
نچڻ لڳي، ته گهونگٽ ڪهڙو.
نه ڄمي ها مارئي، نه مارو پون ها مامري.
نڌڻڪا گهوڙا، غيبڻا هسوار.
نه ڏهڻ جو نه ڪُهڻ جو.
نه ڪا گهٽ گهوٽ ۾، نه ڪا ڪمي ڪنوار ۾.
نه سياري سرھي، نه اونهاري آرام ۾.
ننڊ نه ڏسي سيج، بک نه پڇي ٻوڙ.
ڏيراڻ توڙي ويراڻ.
ننڊ ندوري، آرس اڀاڳ.
ننڊ آهي موت جي ڀيڻ.
ننڍو ٻار مڇ جو وار، جيئن ورائين تيئن وري.
ننڍي مري نه ماءُ، وڏي مري نه جوءِ.
ننَهن سان ڇڄي، ته ڪاتي ڇو هلائجي.
نون ڌنارن مينهون ڌاريون، کٿيون ڦاڙي دونهيون دکايون.
نور جهڙي نعمت، ٻي ڪهڙي.
نُنهن آهي ٻن گهرن جو ڏيئو، پيڪو نه چمڪائي ته ساهرو به.
نوريئڙي جي نيرن، ٻه ٻير.
نوڪري، ٽوڪري.
نولي تي دهلو.
نئون ڏينهن، نئون شينهن.
نئين ڪنوار نوَ ڏينهن، ڇنڊي ڦوڪي ڏھ ڏينهن.
نيَت بد، روٽي رد.
نيَت صاف، مراد حاصل.
نيڪي ڪري کوھ ۾ وجھ.
نيم طبيب خطره جان، نيم ملان خطره ايمان، نيم نان صحت جان.
نير جو ٽِڪو لهي وڃي، گلا جو ٽڪو نه لهي.
نيڪي ۽ پڇ پڇ؟
نينگر ننڍي جمعا گهڻا.
نيڪي ته پوءِ دير ڇا جي.
نياڻي سياڻي.
نياڻي ست قرآن برابر.
نه هيڊ لڳي نه ڦٽڪي، رنگ چوکي جو چوکو.
نيت آهي نانگ، کائيندي کوٽن کي.
نه مري ٿو، نه منجي ٿو ڇڏي.
ننڍي وات مان وڏو ويڻ نه ڪڍجي.
نه ڪتو ڏسي نه ڀونڪي.
نه ڪَتي، نه ڪوريءَ جي ڪاڻ ڪڍي.