ل
لالڻ آيو پيهي، وائڙا سُور سڀيئي.
لالڻ جي آتِڻ، اکر مون نه اُڄهي.
لاهوتي لطيف چئي، سڌ نه کڻن ساڻُ.
لاهوتي لطيف چئي، موهيا ڪنهن نه مال.
لاهوتين لطيف چئي، من ماري ڪيو مُڃَ.
لک لهي ٿي لوڏ، جيجان تن جتن جي.
ليلان، ليلائيج، اٿئي ماڳ منٿ جو.
ليلائي نه لهين، ته پڻ ليلائيج.
لٿو اُونداهو، جوڳيءَ سنديءَ جوت سان.
لڙڪ نه لکڻ ڏينِ، ڪِريو پُون قلم تي.
لڳم لاهوتين جو، ڪينر منجهان ڪاتُ.
لڳيءَ جو لطيف چئي، نڪو قال نه قيل.
لڳي اُتر واءُ، ڪينجهر هندورو ٿئي.
لهرن لک لباس، پاڻيءَ پسڻ هيڪڙو.
لھ ساهڙ! سنڀارون، ته لهرن لوڏي نه مران.