سار، ڪا هڏڪي ٿي هنيانءُ لُڇيو آهي،
گهر جي ڀڳل ڀت تي ڪانءُ لُڇيو آهي.
روح ته پياسو هو، پر سيراب ٿيو،
ٺوٺ چپن تي ڪو نانءُ لُڇيو آهي.
ساقيءَ منهن ڦيريو، سُرڪيءَ جي خواهش،
هٿ خالي ئي رهيا ٿانءُ لُڇيو آهي.
قهرَ ڪلاشن جا، ڳڀرو ماريا ويا
گونج انهيءَ ۾ سڄو گانءُ لُڇيو آهي.
پياري، متواري تون ڇا ڏُور وئينءَ،
ڏات لُڇي آهي، ڏانءُ لُڇيو آهي.