ڪالهه ڪراڙ تي ڪڪري برسي،
شاعرَ شيخ اياز جي ورسي.
تنهنجي ساهه سڳنڌيءَ ڪارڻ،
هڪ هڪ گل جي خوشبو ترسي؟
کلندي کلندي زهر ڏئين ٿو،
پنهنجو ٿي ايڏي بي ترسي؟
ڌرتيءَ جي تاريخ پڙهي آ،
سائين! کول ڪتاب نه درسي.
تنهنجي لوڏ ۽ هوڏ تي حق آ،
جيڏن منجهه ”سراج“ کي سرسي.